Ανήλικοι στο δωμάτιο
Τα δικά μας σχόλια: Μα καλά όλοι αυτοί έγιναν αποδέκτες προϊόντος παράνομης υποκλοπής…;;; Και η κυρία Ξένη Δημητρίου γιατί δεν παρεμβαίνει…;;; Τι κάνει…;;; Γιατί την πληρώνουμε…;;; Ποιος είναι ο θεσμικός της ρόλος…;;; Να διώκει μόνο τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης…;;;
Η ιλαροτραγωδία της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα με τα μάτια του Βαρουφάκη – Στήλη άλατος μένει όποιος διαβάζει το νέο βιβλίο του άλλοτε υπουργού Οικονομικών με τίτλο «Ενήλικοι στο δωμάτιο» – Απίστευτοι διάλογοι με τον Τσίπρα, τι γράφει για Δραγασάκη, Στουρνάρα, Σταθάκη, Παππά, Τσακαλώτο και Καμμένο
Πηγή: http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=893501
Στήλη άλατος μένει όποιος διαβάσει το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη «Adults in the Room – My Battle With Europe’s Deep Establishment» (Ενήλικοι στο δωμάτιο – Η μάχη μου με το βαθύ κατεστημένο της Ευρώπης και της Αμερικής). Το βιβλίο διαφημίζεται ως το νούμερο 1 best seller από τους «Sunday Times». Ακόμη δεν έχει μεταφραστεί στην Ελλάδα, αλλά η ανάγνωσή του δεν μπορεί να έχει την ίδια επίδραση στους ξένους και στους Ελληνες που έζησαν στο πετσί τους τις συνέπειες της «σκληρής διαπραγμάτευσης» του 2015.
Δεν είναι τα γεγονότα ούτε η πομπώδης αφήγηση του Βαρουφάκη, ο οποίος γράφει ένα έπος για την προδομένη «ελληνική άνοιξη» στην οποία με υπερηφάνεια συμμετείχε, που κάνουν την τρίχα του αναγνώστη να σηκώνεται.
Είναι οι εσώτερες σκέψεις και η αποκάλυψη της νοοτροπίας του Αλέξη Τσίπρα, του Νίκου Παππά και της υπόλοιπης ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, πλεγμένες εδώ κι εκεί στον καμβά της μεγάλης αφήγησης, οι οποίες διεκδικούν επίμονα τη δική τους θέση τους στην Ιστορία.
Υστερα η συζήτηση άλλαξε ξανά θέμα. «Ο Αλέξης μού είπε ότι ο Δραγασάκης προσπαθούσε να τον πείσει να απαλλαγεί από εμένα, την Αριστερή Πλατφόρμα και τον Καμμένο και να φτιάξει κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ, το ΠαΣοΚ και το Ποτάμι. Και τον διαβεβαίωνε ότι μόλις έκλεινε η συμφωνία με την τρόικα θα μπορούσε να απαλλαχθεί από τα τρία κόμματα και να με επαναφέρει. Του είπα ότι αυτή ήταν η πιο ηλίθια ιδέα που είχα ακούσει. Χαμογέλασε και χρησιμοποίησε μια έκφραση για τον Δραγασάκη η οποία δεν μπορεί να μεταφερθεί».Ο Τσίπρας συνέχισε: «Υπάρχει όμως κάτι στην ιδέα να προχωρήσουμε με δύο τρόπους, έναν δημόσιο και έναν κρυφό. Δημοσίως να προσεγγίσουμε τους δανειστές με έναν δεξιό τρόπο, ότι τώρα είμαστε “τα καλά παιδιά”, και ταυτόχρονα, στο παρασκήνιο, να ετοιμάζουμε την αντεπίθεσή μας».
Ο Βαρουφάκης τού είπε ότι είναι μια κακή ιδέα και τον ρώτησε τι θα κάνει τώρα που παραδόθηκε. Ανασχηματισμό, του απάντησε ο Τσίπρας και τον ρώτησε ποιον θα σκεφτόταν για αντικαταστάτη του. «Ηξερα ότι είχε συμφωνήσει με τον επόμενο υπουργό Οικονομικών αλλά έπαιξα το παιχνίδι και του πρότεινα τον Ευκλείδη (τον οποίο προσφέρθηκα να πείσω κι εκείνος υποκρίθηκε ότι ήθελε να το σκεφθεί)».
Ο Τσίπρας τού πρότεινε να μετακινηθεί στο υπουργείο Οικονομίας. «Και ο Σταθάκης;» ρώτησα. «Θα χαρώ να μην τον ξαναδώ μπροστά μου. Ασ’ τον να χαθεί στα μετόπισθεν της Βουλής». Ο Βαρουφάκης τού απάντησε ότι δεν ενδιαφέρεται, ότι ζει και αναπνέει για την αναδιάρθρωση του χρέους και ότι αφού εγκατέλειψαν αυτόν τον στόχο δεν είχε λόγο να είναι υπουργός.
«Μπορείς να διαλέξεις άλλο υπουργείο, όπως το υπουργείο Πολιτισμού που εσύ και η Δανάη το ξέρετε τόσο καλά». Αφού αρνήθηκε και αυτή την προσφορά, ο Βαρουφάκης επέστρεψε στο σπίτι του, διηγήθηκε τα πάντα «στη Δανάη και στην κάμερά της», κοιμήθηκε για κάνα-δυο ώρες και έπειτα έγραψε την έβδομη και τελευταία επιστολή παραίτησής του, ανακοινώνοντας στο blog του: «Minister no more».
Αυτή, ασφαλώς, είναι η προσωπική του εκδοχή των γεγονότων. Διακρίνεται όμως ένα μοτίβο σκέψης και συμπεριφοράς των ενδιαιτούντων στο Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο έχει εκδηλωθεί και σε άλλες περιπτώσεις. Από την άλλη πλευρά, ο Βαρουφάκης γράφει παρεμπιπτόντως Ιστορία, κυρίως ενδιαφέρεται να προβάλει τις απόψεις του και να δικαιολογήσει τις ενέργειές του. Παρουσιάζεται ως το θύμα συνωμοσίας του κατεστημένου και των συντρόφων που πρόδωσαν τον αγώνα απελευθέρωσης από το «Bailoutistan», απορρίπτοντας το σχέδιο απόδρασης από τη «φυλακή των δανειστών». Ούτε μια στιγμή δεν αναρωτιέται αν έκανε λάθος, γιατί απομονώθηκε από τους υπόλοιπους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης, αν η διαπραγματευτική του στρατηγική προκάλεσε ζημιά στη χώρα. Εκείνος είχε δίκιο στα πάντα και οι άλλοι πάντα άδικο. Το δραματικό πρώτο εξάμηνο του 2015 φιλτράρεται μέσα από ένα υπετροφικό «εγώ», το οποίο δεν επιτρέπει στον συγγραφέα να εστιάσει στο δράμα της χώρας, αλλά τον ωθεί να μηρυκάζει τις ιδέες που περιέφερε απαράλλακτες από Eurogroup σε Eurogroup, και τις προσωπικές του αντιδικίες με τον Γιάννη Δραγασάκη, τον Νίκο Παππά, τον Σπύρο Σαγιά, τον Γιάννη Ρουμπάτη· επίσης, με τον Γιάννη Στουρνάρα – αναφέρει ένα περιστατικό του 2014 με έναν εξαγριωμένο Τσίπρα να απειλεί: «Το πρώτο πράγμα που θα κάνω ως πρωθυπουργός είναι να απαιτήσω την παραίτηση του Στουρνάρα. Θα τον σύρω έξω από την κεντρική τράπεζα, με τις κλωτσιές αν χρειαστεί. Ο Παππάς πρότεινε ακόμα πιο δραστικές λύσεις» – και τον μισητό Γιώργο Χουλιαράκη, τον οποίο περιγράφει ως αχυράνθρωπο της τρόικας. Από τα βέλη του δεν ξεφεύγει ούτε ο φίλος του Ευκλείδης Τσακαλώτος. Μόνο για τον Τσίπρα αποφεύγει τις επικρίσεις, αφήνει όμως τα λόγια του Αλέξη να γράψουν μόνα τους την ετυμηγορία.
«Καρφώνει» τους πάντες
Ο Βαρουφάκης «καρφώνει» τους πάντες στο βιβλίο του, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την αμφιθυμία με την οποία αντιμετώπισαν τον πρώτο καιρό την κυβέρνηση οι εταίροι. Η Κριστίν Λαγκάρντ παραδέχθηκε ότι οι πολιτικές που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα δεν απέδιδαν. Ο Πιερ Μοσκοβισί εκμυστηρεύθηκε ότι στα νιάτα του ήταν μαρξιστής και ότι συμφωνούσε σε όλα με την ελληνική κυβέρνηση, αλλά στα Eurogroup κατάπινε τη γλώσσα του μπροστά στο δίδυμο Ντάισελμπλουμ – Σόιμπλε.Ο επικεφαλής του Eurogroup περιγράφεται ως μαριονέτα του Σόιμπλε, οι υπόλοιποι υπουργοί ως «cheerleaders του Βόλφγκανγκ». Ο Μισέλ Σαπέν «το μόνο που δεν μου πρότεινε ήταν να καταλάβουμε τη Βαστίλλη τραγουδώντας τη Μασσαλιώτιδα» αλλά στη συνέντευξη Τύπου μίλησε σαν Γερμανός και αργότερα εκμυστηρεύθηκε: «Πρέπει να καταλάβεις ότι η Γαλλία δεν είναι αυτή που ήταν κάποτε». Ο Πόουλ Τόμσεν είχε μόνο μια απαίτηση από την νεοεκλεγείσα κυβέρνηση, να κυνηγήσει τους ολιγάρχες και τη φοροδιαφυγή. «Αυτό που χρειάζεστε είναι να διαγραφούν αμέσως 53 δισ. ευρώ από το χρέος σας» του είπε προτού αλλάξει κι αυτός τροπάρι.
Ο Μπενουά Κερέ ομολόγησε ότι θεωρούσε την προειδοποίηση Στουρνάρα για τη μείωση της ρευστότητας, πριν από τις εκλογές, «ανάρμοστη» και «ανεξήγητη». Ο Τζακ Λιου δεν ακολουθούσε – κατά τον Βαρουφάκη – την πολιτική του Μπαράκ Ομπάμα και ο έλληνας υπουργός δεν έχασε την ευκαιρία, όταν συναντήθηκε στον Λευκό Οίκο με τον τότε αμερικανό πρόεδρο στη διάρκεια της εκδήλωσης για την 25η Μαρτίου, να παραπονεθεί για τον Στουρνάρα που τον μαχαίρωνε πισώπλατα και για τον αμερικανό υπουργό Οικονομικών.Ο διάλογος Ομπάμα – Βαρουφάκη αποτυπώνεται σαν σε σενάριο ταινίας, και προφανώς έχει καταγραφεί από το κινητό του πρώην υπουργού Οικονομικών. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες κρίσιμες συνομιλίες του, όπως αυτή με την Κριστίν Λαγκάρντ, την οποία επισκέφθηκε ανήμερα το Πάσχα των καθολικών, για να την απειλήσει με μονομερή στάση πληρωμών των δόσεων στο ΔΝΤ. Μια μπλόφα, με εντολή Τσίπρα – ο Βαρουφάκης γράφει ότι διαφωνούσε -, ώστε να τρομάξει ο Ντράγκι και να απελευθερώσει τη ρευστότητα. Αποδείχθηκε τζίφος.
Επίσης παραδέχεται ότι κατέγραψε με το κινητό του τηλέφωνο ολόκληρο το Eurogroup στη Ρίγα, και όχι μόνο τις δικές του παρεμβάσεις όπως είχε δηλώσει τον Μάιο, όταν ξέσπασε σάλος μετά το δημοσίευμα στο «New York Times Magazine». Στη σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου την παραμονή του Eurogroup της 11ης Μαΐου ο Ρουμπάτης – ο οποίος όπως λέει ο Βαρουφάκης στράφηκε εναντίον του όταν του ζήτησε να διατηρήσει στη θέση του τον επικεφαλής του ΟΠΑΠ αλλά εκείνος επέλεξε τον Αντώνη Στεριώτη – τον κατηγόρησε ότι έχασε την ψυχραιμία του στη Ρίγα. Τότε υπήρξαν δημοσιεύματα ότι οι υπόλοιποι υπουργοί τον είπαν «χασομέρη», «ερασιτέχνη», «τζογαδόρο» και άλλα προσβλητικά.Ο Βαρουφάκης διέψευσε τον επικεφαλής της ΕΥΠ και έσπευσε στο γραφείο του. «Φόρτωσα την καταγραφή της συνεδρίασης από το τηλέφωνό μου στον υπολογιστή μου, την πέρασα σε ένα στικάκι USB και άφησα στη γραμματέα μου οδηγίες να φτιάξει αντίγραφα και να τα μοιράσει στο “συμβούλιο πολέμου”, με το σημείωμα: “Αυτά έγιναν στην πραγματικότητα”. Κανένας δεν μου ανέφερα ξανά τίποτα. Μέχρι σήμερα δεν ξέρω αν έκαναν τον κόπο να το ακούσουν». «Συμβούλιο πολέμου» ονόμαζαν την ολιγομελή ομάδα που συνεδρίαζε στο Μέγαρο Μαξίμου και αποφάσιζε για την τύχη της χώρας ως το δημοψήφισμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ!….
Το «καμπανάκι κινδύνου»
«Αν κερδίσουμε, και αναμφίβολα θα κερδίσουμε, θέλουμε να γίνεις εσύ υπουργός Οικονομικών» του πρότεινε ξανά ο Τσίπρας. Ο Βαρουφάκης εξέφρασε τη διαφωνία του με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αλλά παρενέβη ο Παππάς και είπε ότι δεν ήταν δεσμευτικό για εκείνον. «Δεν είσαι καν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ» παρατήρησε. «Δεν θα πρέπει να γίνω αν αναλάβω υπουργός Οικονομικών;» ρώτησα. Ο Αλέξης μού έδωσε μια μελετημένη απάντηση: «”Οχι, σε καμία περίπτωση. Δεν θέλω να γίνεις μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να μείνεις έξω από τις βασανιστικές συλλογικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων του κόμματός μας”. (…) Οπως προχωρούσαμε προς την έξοδο του διαμερίσματος, σκεπτικός, ο Αλέξης μού είπε: “Θα χρειαστεί να οργανώσεις μια ομάδα προετοιμασίας σε περίπτωση που μας σπρώξουν εκτός ευρωζώνης. Ξεκίνα να το δουλεύεις σύντομα”. Ετσι γεννήθηκε αυτό που μετέπειτα θα γινόταν γνωστό ως Plan X».
Τον Μάρτιο του 2015 ο Βαρουφάκης παρουσίασε το παραπάνω σχέδιο στο Υπουργικό Συμβούλιο. «Οι περισσότεροι υπουργοί με πλησίασαν για να εκφράσουν τον ενθουσιασμό τους, κάποιοι με χτυπούσαν φιλικά στην πλάτη, άλλοι με αγκάλιαζαν, μια υπουργός μού είπε ότι τη συγκίνησα και την ενέπνευσα». Τρεις μήνες μετά όλα θα άλλαζαν.
Αποθεματικά
Ερευνώντας τα αποθεματικά των τραπεζών, ο Βαρουφάκης ανακάλυψε ότι υπήρχαν 16 δισ. ευρώ που ανήκαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε διάφορα υποκαταστήματα. «Το είπα στον Αλέξη που εκείνη την ώρα ήταν στο γραφείο του χαλαρώνοντας με τον Φλαμπουράρη, έναν υπουργό άνευ χαρτοφυλακίου που είναι κάτι σαν πατρική φιγούρα για εκείνον. Τα μάτια του Αλέξη άστραψαν. “Και γιατί δεν τα χρησιμοποιούμε για να γεμίσουμε τα ΑΤΜ;”. Του εξήγησα ότι αυτό θα ισοδυναμούσε με κλοπή. “Αν το παιδί μου πεινάει και δεν έχω λεφτά, έχω κάθε ηθικό δικαίωμα να κλέψω ένα μπουκάλι γάλα. Δεν είναι το ίδιο;”.
Ο ακροδεξιός
«Προσωπικά θα προτιμούσα τη συνεργασία με το Ποτάμι, αλλά υπήρχε ένα μεγάλο εμπόδιο. Είχαν υιοθετήσει μια στάση φιλική προς την τρόικα. Η συνεργασία με το Ποτάμι θα ήταν πολιτική αυτοκτονία και πραγματικά χωρίς νόημα. Σε κάθε περίπτωση, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, και ειδικά ο Αλέξης, είχαν πάρει την απόφασή τους και, παρότι καταλάβαινα την επιλογή τους, η ίδια η ιδέα ήταν αποκρουστική. Ο Αλέξης είχε κάνει συμφωνία με τον Πάνο Καμμένο. Η σφοδρή αντιμνημονιακή του στάση τον τοποθετούσε στα αριστερά του ΠαΣοΚ, του Ποταμιού και της ΝΔ, αλλά στα κοινωνικά θέματα, στις διεθνείς σχέσεις, έπαιρνε θέσεις ακροδεξιές, σχεδόν απροκάλυπτα ρατσιστικές, σεξιστικές και ομοφοβικές».
ΣόιμπλεΣυνάντηση με τον Σόιμπλε στις 11 Μαΐου. «Απέρριψε τα επιχειρήματά μου αμέσως. “Το Μνημόνιο, το Μνημόνιο όπως είναι, χωρίς αλλαγές. Διαφορετικά η δραχμή. Αν θέλεις το ευρώ, θα πρέπει να δεχθείς το Μνημόνιο. Αν δεν θέλεις το ευρώ, αυτή είναι μια άλλη συζήτηση. Οι Ελληνες πρέπει να αποφασίσουν, γι’ αυτό χάρηκα όταν άκουσα τον Πρωθυπουργό σας να μιλάει για δημοψήφισμα. Να το κάνετε το δημοψήφισμα. Και ξέρεις, αν χρειαστούν έξι μήνες για να αποφασίσουν οι Ελληνες, με την ησυχία τους, δεν υπάρχει πρόβλημα. Θα σας χρηματοδοτήσουμε πλήρως για τους έξι μήνες”. Ο Βαρουφάκης, σοκαρισμένος από την ευκολία με την οποία αντιμετώπιζε ο Σόιμπλε τη διάλυση της ευρωζώνης τον ρώτησε αν θα μπορούσε να συγκρατήσει τους δαίμονες του Grexit. «Μην το αποκαλείς Grexit τότε, σκέψου το σαν time out (…).
Ξέσπασμα του Ευκλείδη Τσακαλώτου: «Δεν αντέχω την επιπολαιότητά τους»
Στο βιβλίο περιγράφονται οι τελευταίες ενθουσιώδεις ημέρες της αντιπολίτευσης μέσα από πικάντικα περιστατικά, όπως η συνομιλία του Τσίπρα με έναν εξέχοντα τραπεζίτη στα τέλη του 2014. «Τον απείλησε ότι θα κλείσει τα ATM αν με κάνει υπουργό» διηγείται ο Βαρουφάκης στον Τζέιμι Γκαλμπρέιθ. «Ο Αλέξης τον ρώτησε πόσο χρονών είναι. Ο τραπεζίτης απάντησε: “65”. Τότε ο Αλέξης τού είπε: “Αν με ρίξεις, είμαι πολύ νέος για να ξανασηκωθώ. Εσύ όχι!”».
Περιγράφονται οι πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης, όταν ούτε οι «ζηλωτές του ΣΥΡΙΖΑ» δεν μπορούσαν να αποτρέψουν την πρόσληψη της Ελενας Παναρίτη και του Γκλεν Κιμ.
«Ο Γκλεν ήταν τραπεζίτης», «ειδήμων στα ομόλογα με ρήτρα ανάπτυξης που σκόπευα να προτείνω ως μέρος του swap του ελληνικού χρέους. Μου είπε ότι είχε παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στον σχεδιασμό όχι μόνο του ελληνικού προγράμματος αλλά και των ευρωπαϊκών ταμείων διάσωσης», «έχοντας ανθρώπους σαν τον Γκελν δίπλα μου, ο οποίος ήξερε πού είναι θαμμένοι όλοι οι σκελετοί, αποκτούσα ένα ανεκτίμητο όπλο. (Οταν οι αξιωματούχοι της τρόικας τον είδαν στο πλευρό μου, παραλίγο να πάθουν εγκεφαλικό)».