Πώς ο έρωτας Καλπαδάκη (Διπλ. Σύμβ. Κασσελάκη) με Τουρκάλα Διπλωμάτη – πράκτορα βάζει σε κίνδυνο την Ελλάδα
-Του ερευνητή – δημοσιογράφου Ιωάννη Κουντούρη | Λος Άντζελες | Βρείτε με και στα Social Media!: Facebook • Twitter • Instagram • LinkedIn • Youtube
Αποκαλύψεις φωτιά του Δοξιάδη, για την ερωτική σχέση του Διπλωματικού Συμβούλου των Τσίπρα – Κασσελάκη με Τουρκάλα Διπλωμάτη – Πράκτορα
Ένα κείμενο φωτιά, που αποκαλύπτει όλο το παρασκήνιο της ερωτικής σχέσης του διπλωματικού συμβούλου του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του νυν προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη Βαγγέλη Καλπαδάκη, με την Τουρκάλα διπλωμάτη Φεϊζα Μπαρουτσού και πώς αυτή η σχέση “φωτίζει” την υπόσχεση του Αλέξη Τσίπρα να παραδώσει τους 8 αξιωματικούς που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα στον Ερντογάν, δημοσίευσε τότε στο Protagon.gr, ο γνωστός συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης.
Ο Απόστολος Δοξιάδης αφήνει να εννοηθεί ότι η κ. Μπαρουτσού μετατέθηκε στην Ελλάδα από την Άγκυρα για να είναι δίπλα στον κ. Καλπαδάκη, που ήταν σε θέση να γνωρίζει πολλά λόγω της ιδιότητάς του ως Σύμβουλος του τότε Πρωθυπουργού. Και ότι μέσω αυτού του διαύλου ο Αλέξης Τσίπρας, υποσχέθηκε στον Τούρκο Πρόεδρο να παραδώσει τους 8 αξιωματικούς που κατηγορήθηκαν για το πραξικόπημα, πιθανώς αφού επίσης μέσω του διαύλου Μπαρουτσού, η Αθήνα έλαβε μήνυμα- που την φόβησε- ότι αν δεν επιστρέψει τους αξιωματικούς, θα ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα στις δυο χώρες.
Τι έγραψε ο Απόστολος Δοξιάδης:
Η Τουρκάλα διπλωμάτης Feyza Barutçu (Φεϊζά Μπαρουτσού), γράφει ο Απόστολος Δοξιάδης, λίγο αφότου ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές και ο Καλπαδάκης ανέλαβε την υψηλή του θέση, μετετέθη (σύμπτωση;) από το υπουργείο Εξωτερικών στην Άγκυρα, σε ανώτατη θέση στην τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα, επισήμως υπεύθυνη για τις πολιτικές υποθέσεις, αλλά και για τις “προσφυγικές ροές”, με τη δεύτερη αρμοδιότητα σύντομα να αποκτά μακάβρια σημασία. Και, βέβαια, φτάνοντας στην Αθήνα, η Barutçu άρχισε να συζεί με τον εκλεκτό της καρδιάς της.
Ήταν επιτρεπτή η ερωτική σχέση του διπλωματικού συμβούλου με Τουρκάλα διπλωμάτη;
Ο έρωτας στην κοινωνία μας ευτυχώς είναι ελεύθερος και, φυσικά, αυτό ισχύει και για τους διπλωμάτες, γράφει ο Απόστολος Δοξιάδης. Αλλά όταν κάποιος άνθρωπος, διπλωμάτης ή μη, κατέχει κρατική θέση ύψιστης διαβάθμισης και μέγιστης εθνικής ευαισθησίας σε μια χώρα –όπως είναι προφανώς αυτή του σύμβουλου του πρωθυπουργού για την εξωτερική πολιτική– απλούστατα δεν είναι δυνατόν να διατηρεί τόσο στενό δεσμό με ένα όργανο της κυβέρνησης μιας άλλης χώρας, χώρας μάλιστα με την οποία η σχέση της πρώτης είναι τόσο ευαίσθητη, επικίνδυνη και συχνότατα απειλητική, όσο της Τουρκίας με την Ελλάδα. Μπορούσε κάλλιστα ο Καλπαδάκης να βάλει πάνω από όλα τον έρωτά του για την Barutçu –παρεμπιπτόντως, αν το έκανε θα ανέβαινε αφάνταστα στην εκτίμησή μου ως άνθρωπος– και να αρνηθεί στον Τσίπρα την υψηλή του θέση, ζητώντας να πάει σε ένα πόστο σε μια άσχετη χώρα, στο Λουξεμβούργο ή το Καμερούν αδιάφορο· ή, πάλι, αν σαν ιψενικός ήρωας έβαζε το καθήκον πάνω από τον έρωτα, να διακόψει τη σχέση του με τη σύντροφό του για να πάει στο Μαξίμου. Το ότι δεν έκανε ούτε το ένα ούτε το άλλο είναι απλώς απαράδεκτο. Σε άλλη περίπτωση, θα λέγαμε “το καημένο το παλικάρι, ο έρωτας το τύφλωσε”. Αλλά σε τέτοια εθνικά ευαίσθητη θέση, οι προσωπικές δικαιολογίες δεν έχουν εφαρμογή.
Τι είπε στον Δοξιάδη ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ
Όταν, το 2017, βρέθηκα στο Παρίσι για την υπόθεση των Οκτώ, συνάντησα τον Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, θρύλο του “Μάη του ’68” και σήμερα στενό φίλο και σύμβουλο του Μακρόν, και του ανέφερα τη σχέση Καλπαδάκη-Barutçu, νόμισε ότι τον δούλευα. Αλλά όταν, ύστερα από πολλή προσπάθεια, τον έπεισα ότι δεν το κορόιδευα και ότι η σχέση υπήρχε, σήκωσε τους ώμους, κούνησε το κεφάλι και σχολίασε: “Τι να πω; Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που ακούω μια περίπτωση επίσημου κατασκόπου”. “Επίσημο κατάσκοπο” εννοούσε φυσικά την Barutçu.
Δοξιάδης: Ο Τσίπρας δεν είναι πολύ έξυπνος
Εν προκειμένω, το σκανδαλώδες γεγονός της σχέσης, ως προς την τοποθέτηση του κ. Καλπαδάκη, το κατάπιε ο πρωθυπουργός αμάσητο. Από εκεί και πέρα, κανένα επιχείρημα υπεράσπισής του για πιθανή επιρροή δεν ισχύει. Είναι δυνατόν να πιστέψει λογικός άνθρωπος ότι το ζεύγος δεν συζητούσε ποτέ πολιτικά; Είναι δυνατόν να πιστέψει λογικός άνθρωπος ότι ο κ. Καλπαδάκης, όπως κάθε εργαζόμενος, δεν έπαιρνε τα έγγραφα της δουλειάς του κάποτε στο σπίτι; Ή δεν άφηνε ποτέ το τηλέφωνο του αφύλαχτο; Ή μήπως πρέπει να πιστέψουμε στις αγνές προθέσεις της κ. Barutçu, που μονίμως έβαζε τον έρωτα πάνω από το καθήκον; Ως άνθρωπος, ευχαρίστως να το κάνω. Ως σχολιαστής της δημόσιας πολιτικής, αυτό μου απαγορεύεται. Πάντως, επειδή δεν καταφεύγω στις θεωρίες συνωμοσίας παρά μόνο αν δεν ευσταθεί για ένα γεγονός καμία άλλη εξήγηση, ψάχνοντας να βρω αιτία για την ταυτόχρονη ύπαρξη των δύο αυτών σχέσεων, την αποδίδω πρωτίστως σε γνωσιακά και πολιτισμικά ελλείμματα του τότε πρωθυπουργού.
(Προφανώς και του κ. Καλπαδάκη, αλλά η μέγιστη ευθύνη είναι του πρώτου). Ο διορισμός στο Μαξίμου του Καλπαδάκη, ενώ είχε τη σχέση –που είχε– με την Barutçu, μου επιβεβαιώνει δηλαδή την άποψή μου ότι, εκτός από την κουτοπονηριά του, την καπατσοσύνη του στα εσωτερικά του κόμματός του, και το ταλέντο του να ξεγελάει τον κόσμο λέγοντας ξεδιάντροπα ψέματα, ο Τσίπρας δεν είναι πολύ έξυπνος. Επιπλέον, είναι αφελής, γεγονός που έχει ως αιτία, πέρα από πιθανή έμφυτη προδιάθεση και έλλειψη φυσικών χαρισμάτων νόησης και διάκρισης, την τραγική υστέρηση στην ευρύτερη παιδεία του, χάρη στην παραμονή του για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη γυάλινη σφαίρα της κομμουνιστικής θεωρίας και ιστοριογραφίας, ένα χρυσόψαρο στη γυάλα ενός παραμορφωμένου κοσμοειδώλου.
Πότε έγινε γνωστή η σχέση Καλπαδάκη- Μπαρουτσού
Επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ, τη σχέση Καλπαδάκη-Barutçu τη δημοσιοποίησε πρώτος, επισημαίνοντας το απαράδεκτό της, ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός και, ακολουθώντας την αποκάλυψη, την έθεσε στη Βουλή ο Ανδρέας Λοβέρδος. Αλλά οι επισημάνσεις τους πνίγηκαν αμέσως με την κατηγορία του “σεξισμού”, επειδή, λέει, η Barutçu ήταν γυναίκα! Ο Τζανακόπουλος, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος τότε, με ύφος ηθικής απέχθειας, είπε ότι “ντρέπεται” για τον Λοβέρδο και την ερώτηση. Και έτσι έκλεισε το θέμα. Τύπος, πολιτικοί, δημόσιοι διανοούμενοι, απόλυτη σιγή. Κακόμοιρη Ελλάδα!
Ποια είναι η Barutcu
Συνάδελφοι τής Barutçu στην τουρκική πρεσβεία- σημειώνει ο Απόστολος Δοξιάδης-σήμερα φυγάδες στη Δύση, την περιγράφουν κατά την περίοδο ως τον Ιούλιο του 2016 ως “φιλελεύθερη και με απόψεις μοντέρνες, όχι συντηρητική ή θρησκόληπτη”. Έστω ότι ήταν έτσι –ή εμφανιζόταν έτσι. Αλλά οι πολιτικές και κοινωνικές απόψεις της Barutçu άλλαξαν, όπως και δεκάδων χιλιάδων άλλων τούρκων κρατικών λειτουργών, αμέσως μετά τη 15η Ιουλίου εκείνου του χρόνου, όταν έγινε η φερόμενη ως “απόπειρα πραξικοπήματος των γκιουλενιστών”, όπως τη θέλει η προπαγάνδα του Ερντογάν.
Η επικοινωνία Barutcu με τον στρατιωτικό ακόλουθο της πρεσβείας
Στη συνέχεια ο Απόστολος Δοξιάδης αποκαλύπτει την τηλεφωνική επικοινωνία της Μπαρουτσού με τον στρατιωτικό ακόλουθο της πρεσβείας της Τουρκίας στην Αθήνα: Το βράδυ του πραξικοπήματος, συγκεκριμένα, ο στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας, τότε Αντιπλοίαρχος Halis Tunç, είχε επικοινωνία μέσω Whatsapp με την Barutçu, περίπου στις 11 μ.μ., ως ακολούθως:
Barutçu: Κύριε Πλοίαρχε, τι φασαρίες κάνουν οι δικοί σας (οι ένοπλες δυνάμεις);
Tunç: Το Γενικό Επιτελείο έκανε πραξικόπημα.
Barutçu: Τι είδους πραξικόπημα; Ο Πρόεδρος, ο Πρωθυπουργός, έχουν αντιδράσει;
Tunç: Μόνο αυτό ξέρω.
Barutçu: Να με ενημερώσετε αν έχετε πρόσθετες πληροφορίες.
Hδη, από το γεγονός ότι την επικοινωνία αυτή με τον στρατιωτικό ακόλουθο την έκανε η Barutçu –κανονικά θα ήταν ρόλος του πρέσβη, ή έστω του πρώτου γραμματέα– έχουμε μια ένδειξη ότι από τις πρώτες στιγμές εκείνη ήταν που έδρασε ως ο πολιτικός προστάτης στην πρεσβεία της καθεστωτικής ορθοδοξίας.
Ο ρόλος Μπαρουτσού στην υπόθεση των 8 αξιωματικών
Την επόμενη ημέρα, 16 Ιουλίου 2016, συνέβη το καθοριστικότερο γεγονός στην ιστορία που αφηγούμαι, γράφει ο Απόστολος Δοξιάδης. Αργά το πρωί, οκτώ τούρκοι αξιωματικοί προσγειώθηκαν με ελικόπτερο στην Αλεξανδρούπολη, ζητώντας άσυλο από την Ελλάδα. Λίγες ώρες αργότερα, ο Τσίπρας υποσχέθηκε στον Ερντογάν ότι “θα σου τους στείλω πίσω σε δύο βδομάδες το πολύ”, κατά τη διατύπωση που μετέφερε ο ίδιος ο Ερντογάν. Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, και για τον ίδιο τον Τσίπρα και για τη χώρα. Και εδώ αρχίζει η μεγάλη σημασία του ζεύγους, με την Βarutçu να έχει περάσει πλέον ενεργά στη θέση του φανατικού υποστηρικτή του καθεστώτος Ερντογάν.
Ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε τους 8 στον Ερντογάν
Όσο για το κύριο συμβάν, ότι ο Τσίπρας “έταξε” τους Οκτώ στον Ερντογάν, είναι εντελώς βέβαιο, συνεχίζει ο Απόστολος Δοξιάδης. Η βούληση έχει ομολογηθεί άλλωστε δημόσια, επανειλημμένως και από αρκετούς –χώρια από τη συχνά επαναλαμβανόμενη μαρτυρία του Ερντογάν, που ο Τσίπρας ποτέ δεν διέψευσε. Η εντυπωσιακότερη δημόσια ομολογία από ανώτατο στέλεχος είναι του τότε αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Αποστολάκη που, ως γνωστόν, σε πρόσφατη συνέντευξή του, σπιλώνοντας μια κατά τη γνώμη μου λαμπρή στρατιωτική καριέρα –ομολογώ ότι ως τότε τον εκτιμούσα ιδιαίτερα– δήλωσε ότι “προσπαθήσαμε να τους στείλουμε πίσω” τις πρώτες ώρες. Αλλά δεν τα κατάφεραν, λέει, “γιατί μπλέχτηκε μετά η Δικαιοσύνη”.
Φρικτή εντύπωση προκαλεί το γεγονός –δεν έχει γίνει ως τώρα γνωστό– ότι στην πρώτη ανάκριση από την ΕΥΠ των Οκτώ, λίγες ώρες αφού προσγειώθηκαν, παρίσταντο και δύο τούρκοι αξιωματούχοι, στους οποίους οι Έλληνες ομόλογοί τους έδιναν δικαίωμα να ανακρίνουν τους αξιωματικούς, λες και ήταν ίσα κι όμοια με εμάς. Και κατά μεταγενέστερη μαρτυρία του Halis Tunç, που από την τότε θέση του είχε τυπικά πρώτος το καθήκον να ζητήσει να επιστραφούν οι Οκτώ, ξέρουμε ότι συνεννοήθηκε με τους Έλληνες αξιωματούχους να έρθει στην Αλεξανδρούπολη τουρκικό ελικόπτερο με δύο πληρώματα και φρουρά από τη στρατιωτική αστυνομία. Το ένα πλήρωμα θα επέστρεφε το ελικόπτερο που είχε έρθει με τους Οκτώ, ενώ με το άλλο, και με φύλακες τους στρατονόμους, θα επιστρέφονταν οι Οκτώ, δεσμώτες. Έτσι του είχαν πει. Όμως με τη δημοσιότητα που πήρε σε λίγη ώρα η υπόθεση, το σχέδιο αυτό εγκαταλείφθηκε.
Ο ίδιος ο Τσίπρας δεν διέψευσε ποτέ ευθέως το “τάξιμο” των Οκτώ, ενώ ο Ερντογάν, σε κάθε ευκαιρία, του το θύμιζε δημόσια. Αλλά για την αλήθεια του “ταξίματος” υπάρχουν πολλές άλλες πηγές, άλλες δημόσιες και άλλες ιδιωτικές. Προσωπικά, μου το έχει επιβεβαιώσει ανώτατος πολιτειακός παράγοντας, παρουσία μάλιστα μάρτυρα, λέγοντας μου ότι την πράξη του την παραδέχτηκε στον ίδιο ο Τσίπρας.
Θεωρώ ότι ο Τσίπρας, στο θέμα των Οκτώ, έδρασε υποκινούμενος αφ’ ενός από τη φοβία που του ενέπνεε το περιβάλλον του, για τις πιθανές συνέπειες της άρνησης –σε αυτό θα επανέλθω– αλλά επιπλέον, “έταξε” πιθανώς και από εν μέρει συγγνωστή άγνοια των νόμιμων δικαιωμάτων του αλλά και ασύγγνωστη αμέλεια, να μην ενημερωθεί γι’ αυτά, πριν δώσει μια τόσο σημαντική υπόσχεση.
Ο ρόλος της Βασιλικής Θάνου
Οπότε το θέμα παραπέμφθηκε να κριθεί στον Άρειο Πάγο, συνεχίζει ο Απόστολος Δοξιάδης. Και πρόεδρος του Αρείου Πάγου ήταν τότε η Βασιλική Θάνου, τοποθετημένη σε αυτή τη θέση από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Οι στενές σχέσεις της Θάνου με τον Τσίπρα ήταν από τότε ευρύτερα γνωστές, και επιβεβαιώθηκαν πανηγυρικά αργότερα, όταν μετά τη συνταξιοδότησή της ανέλαβε σύμβουλός του στο Μαξίμου. Αυτό που δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι το κλίμα τρόμου που είχε προσπαθήσει προκαταβολικά αλλά και κατά τη διάρκεια των διασκέψεών της να μεταφέρει στους αρεοπαγίτες που θα δίκαζαν την υπόθεση των Οκτώ. Η απώτατη πηγή της τρομοκρατίας αυτής βρίσκεται στο περιβάλλον του Μαξίμου, που διαβουλευόταν και αποφάσιζε για τα θέματα αυτά. Και στο οποίο βέβαια καθοριστικός παράγων ήταν ο κ. Καλπαδάκης. Αυτό, με τη σειρά του μεταδιδόταν στον αλήστου μνήμης Κοντονή και τη Θάνου. Το μήνυμα του Μαξίμου, που προφανώς κάπως –πώς άραγε;– μας είχε διαμηνυθεί από την Τουρκία, ήταν “εκδώστε τους για το καλό σας, γιατί αλλιώς αλίμονο στην Ελλάδα, μαύρο φίδι που σας έφαγε!”. Το μήνυμα αυτό το Μαξίμου το διέδιδε, τάχα εμπιστευτικά, προς όλες τις κατευθύνσεις, δημοσιογράφους, πολιτικούς άλλων παρατάξεων, παράγοντες του δημόσιου βίου. Και πολλοί το έχαφταν, αμάσητο.
Οι συνεργάτες του Τσίπρα φοβόντουσαν πόλεμο με την Τουρκία
Τις τελευταίες ημέρες πριν εκδοθεί η απόφαση του Αρείου Πάγου, όταν άκουγα από έγκυρες πηγές ότι η Θάνου βυσσοδομούσε, ενσπείροντας πανικό στους δικαστές που συσκέπτονταν για την υπόθεση, έκανα συναντήσεις με δύο, ως τότε προσωπικά άγνωστά μου, ανώτατα στελέχη του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ –για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή μου.
Ο πρώτος, κάπως ηλικιωμένος, ήταν γλυκύτατος, με κράτησε δύο ώρες στο γραφείο του, προτείνοντάς μου ενδιάμεσα, καφεδάκια, κουλουράκια και μετά ουζάκια και λουκανικάκια, που ευγενώς αρνιόμουν, και δίνοντάς μου χαζοχαρούμενες διαβεβαιώσεις του τύπου “μα ο Αλέξης είναι καλό παιδί, πιστεύει στα ανθρώπινα δικαιώματα”, “αποκλείεται να θέλει να τους εκδώσει”, “αποκλείεται να μίλησε στη Θάνου”, και άλλα τέτοια.
Ο δεύτερος δεν ήταν άλλος από τον κ. Καλπαδάκη. Το κλίμα ήταν εδώ τελείως διαφορετικό. Πάλι τυπικά ευγενικό, αλλά οι ματιές μας τώρα έβγαζαν φωτιές. Σε αυτόν διατύπωσα τις προειδοποιήσεις μου όσο γίνεται πιο απόλυτα: “Αν τους δώσετε πίσω, παραβαίνοντας κάθε αρχή ανθρωπισμού, ηθικής και νομιμότητας, σας διαβεβαιώ ότι θα κάνω σκοπό της ζωής μου να σας ξεφτιλίσω σε όλο τον πλανήτη!”. Τα λόγια μου ακούγονται ίσως φαιδρά σήμερα –στο κάτω-κάτω, ποιος ήμουν εγώ να απειλώ μια κυβέρνηση με τέτοια τρομερά πράγματα;– αλλά στη στιγμή και στον τόνο που λέγονταν έβλεπα ότι έπιαναν τόπο. Ο κ. Καλπαδάκης ήξερε άλλωστε, όπως μου είπε, ότι όλη τη δημοσιότητα για τη σωτηρία των Οκτώ, που περιλάμβανε ήδη και τον ξένο Τύπο αλλά και προειδοποιήσεις προς την Ελλάδα διεθνών πολιτικών οργανισμών, την είχα ξεκινήσει εγώ. Αλλά αφού είχε διαπιστώσει το κίνητρό μου να τον συναντήσω, σε κάποια στιγμή, προς μεγάλη μου κατάπληξη ομολογώ, σε τόνο σχεδόν παρακλητικό, άρχισε να προσπαθεί να με πείσει ότι αν οι Οκτώ δεν εκδίδονταν, ο “Ερντογάν θα θυμώσει πάρα πολύ”. “Ε, ας θυμώσει”, του είπα εγώ. “Δεν είναι έτσι απλό”, συνέχισε, κουνώντας το κεφάλι σοβαρά. “Ο θυμός του θα έχει τρομερές συνέπειες”. Και πες, πες, κατέληξε να μου πει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι αν δεν εκδώσουμε τους Οκτώ θα γίνει πόλεμος. Εγώ έμεινα άφωνος. “Μα το πιστεύετε σοβαρά αυτό;”, ρώτησα. “Ναι, και έχουμε έγκυρες πληροφορίες. Και σας παρακαλώ να το πιστέψετε και εσείς”. (Οι έγκυρες πληροφορίες σίγουρα περιλάμβαναν και την κυρία Barutçu.) Η παράκλησή του πάντως δεν είχε αποτέλεσμα, και χωρίσαμε, με εκείνον να μου λέει ότι θα μεταφέρει τα λεγόμενά μου στον Τσίπρα, και εμένα να του λέω ότι ήμουν στη διάθεσή του αν ήθελε να μου μεταφέρει κάποιο σχόλιο ή ερώτηση. Δεν επικοινώνησε ξανά.
Λοβέρδος και Άδωνις ζήτησαν εξηγήσεις
Σε εκείνη τη σκοτεινή περίοδο, δύο Έλληνες βουλευτές, προς μεγάλη τους τιμή, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Άδωνις Γεωργιάδης, τόλμησαν και έφεραν το θέμα στη Βουλή ζητώντας εξηγήσεις. Αλλά σε μια ακατανόητη για μένα εξέλιξη, το όλο ζήτημα πνίγηκε και από από τον αντιπολιτευόμενο τύπο–ήταν μακριά τα πλοκάμια της ΕΥΠ και της ΜΙΤ, βλέπετε, και μεγάλη η συλλογική μας τύφλα και ηλιθιότητα–ενώ οι βουλευτές του Σύριζα και ο συριζαϊκός τύπος κατήγγειλαν τους δύο βουλευτές για την “σεξιστική επίθεση” τους στην καημένη την κυρία Barutçu!
Κατηγορούνταν δηλαδή ότι άσκησαν κριτική στην Barutçu, επειδή ήταν γυναίκα (!) και στον Καλπαδάκη επειδή του αμφισβητούσαν το δικαίωμα στον έρωτα! Μα να ερωτευθούν όποιον και όποιαν θέλουν, οι άνθρωποι. Kαι να είναι και διπλωμάτες γιατί όχι, εκείνος στην πρεσβεία μας στη Σουηδία, και εκείνη στην Τουρκική στον Παναμά. Αλλά εκείνος Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού και εκείνη ανώτατο στέλεχος της τούρκικης πρεσβείας στην Αθήνα, ε δεν πάει! Σε τέτοιες θέσεις, τέτοια σχέση και συμβίωση είναι σκάνδαλο πολιτικό πρωτοφανές, που σε μια πολιτισμένη χώρα θα έριχνε την κυβέρνηση. Και όποιου χρειάζεται να του εξηγηθεί το γιατί είναι απλώς ηλίθιος.
Η Feyza Βarutçu δεν είχε εκδηλωθεί ως ερντογανική μέχρι το φερόμενο ως πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016. Η ίδια μάλιστα θεωρείτο από τους συναδέλφους της “δημοκρατικών πεποιθήσεων” αν και προερχόμενη από ακροδεξιά στρατιωτική οικογένεια. Αλλά μετά έκανε τις επιλογές της και τάχθηκε σαφώς με τη νέα κατάσταση, και μάλιστα με φανατισμό που της έδωσε μια πολύ ευαίσθητη θέση.
Τα… καθήκοντα
Τα καθήκοντά της περιλάμβαναν μεταξύ άλλων την “ευθύνη των προσφυγικών ροών” (προς την Ελλάδα, προφανώς) που στην πράξη σήμαινε τον συντονισμό του ανηλεούς κυνηγητό το αντικαθεστωτικών τούρκων, και τις παράνομες επαναπροωθήσεις όσων φουκαράδων επιχειρούσαν να αποδράσουν προς την Ελλάδα, σε συνεργασία με στελέχη του ελληνικού κράτους, πράκτορες, ανώτατη αξιωματικό της Αστυνομίας και μερικούς ακόμα.
Υφιστάμενός της σε αυτό ήταν και ο Baris Kalkavan, ο οποίος ως πρόξενος στη Ρόδο είχε αναλάβει τη δίοδο προς τα νησιά. Οι δυο τους—με ποιες άραγε άκρες με το ελληνικό δημόσιο;—ήταν σε συνεχή επαφή με την αστυνομία, τη διαβόητη αντιστράτηγο και το λιμενικό μας, για να συντονίζουν τη σύλληψη και την επαναπροώθηση αντικαθεστωτικών φυγάδων. Και όλα αυτά ενώ ο έρωτας και η συμβίωση με τον Διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού συνεχιζόταν.
Αυτά έχουν πια επιβεβαιωθεί από τότε συνεργάτες της στην τουρκική πρεσβεία της Αθήνας, που προτίμησαν να αποδράσουν στη Δύση και την ελευθερία. Υπάρχουν πολλές σχετικές πηγές, στη διάθεση των ενδιαφερομένων.
Θα αναφέρω εδώ μία, άκρως ενδεικτική, τη μαρτυρία του Ναυτικού Ακολούθου στην Τουρκική Πρεσβεία, πλοιάρχου Halit Tunc, που απέδρασε στη Δύση λίγο μετά το ψευδο-πραξικόπημα.
Προτού δούμε κάποια στοιχεία από την έρευνα του κυρίου Α. Δοξιάδη, να τονίσουμε δύο γεγονότα που είναι δημοσίως γνωστά πλέον. Πρώτον, ότι η πρεσβεία της Τουρκίας εις την Αθήνα έχει μόνιμο κλιμάκιο της ΜΙΤ (Millî İstihbarat Teşkilatı, Εθνικός Οργανισμός Πληροφοριών) το οποίο διεξάγει διαφόρων ειδών μυστικές επιχειρήσεις εις την Ελλάδα. Δεύτερον, το γεγονός ότι εις τη Τουρκία δια νόμου όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, και δη εκείνοι του Υπουργείου Εξωτερικών, υποχρεούνται νομικά και να βοηθούν τη ΜΙΤ όποτε τους ζητηθεί αλλά και να παρέχουν οικειοθελώς πληροφορίες που ίσως να είναι χρήσιμες προς το τουρκικό κράτος. Τονίζουμε ότι εάν κάποιος Τούρκος δημόσιος υπάλληλος δε το κάνει αυτό, διαπράττει εγκληματική πράξη σύμφωνα με το τουρκικό δίκαιο.
Πηγή: Al-Monitor.com
Ο κύριος Β. Καλπαδάκης προς τιμήν του, είχε ενημερώσει το Υπ. Εξωτερικών της Ελλάδος για το δεσμό του αυτό. Δε γνωρίζουμε τι μέτρα αντικατασκοπείας έλαβε το Υπουργείο για τη προστασία του, αλλά εν πάση περιπτώσει, ήτο ένας νεαρός διπλωμάτης με περιορισμένη πρόσβαση σε διαβαθμισμένες πληροφορίες. Εκεί που τα πράγματα έγιναν πολύ κρίσιμα, ήτο όταν 2015 ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδος, κύριος Α. Τσίπρας όρισε ως Διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού τον κύριο Β. Καλπαδάκη, παρότι γνώριζε για τη σχέση του με τη νεαρή Τουρκάλα διπλωμάτη. Για όσους δε το γνωρίζουν, ένα άτομο σε αυτή τη θέση γνωρίζει σχεδόν τα πάντα για όλες τις διπλωματικές ενέργειες (και κατ’επέκταση και πολλές εκ των μυστικών επιχειρήσεων και αποφάσεων) του κράτους προς όλες τις πρεσβείες και προξενεία της Ελλάδος σε όλο το πλανήτη.
Πηγή: BoldMedya.com
Τα στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος δε δέχονται την ΕΥΠ ως υπηρεσία ελέγχων ασφαλείας/αντικατασκοπείας του προσωπικού τους. Δε γνωρίζουμε αν αυτός ήτο ο λόγος που επετράπη μία τέτοια προαγωγή ή όχι, αλλά σίγουρα ο διορισμός από μόνος του θέτει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια της πατρίδος για έναν απλό λόγο. Ακόμα και αν η κυρία Φ. Μπαρουτσού ήτο βράχος ηθικής και κάθετα αντίθετη με το τουρκικό καθεστώς, και ο κύριος Β. Καλπαδάκης ήτο ο πιο προσεκτικός άνθρωπος ώστε ποτέ να μην αναφέρει οτιδήποτε σχετικό με την εργασία του εις την οικία του, ακόμα και τότε η πατρίς κινδύνευε. Για παράδειγμα, τι θα έκανε η κυρία Φ. Μπαρουτσού αν ο σταθμάρχης της ΜΙΤ στη πρεσβεία όπου εργάζονταν της ανέθετε μία αποστολή; Αν αρνούνταν θα έπρεπε να καταδικαστεί στη Τουρκία. Αλλά τι άλλα στοιχεία έχουμε που να υποδεικνύουν πιθανή κατασκοπευτική δράση πέραν των πολύ ισχυρών ενδείξεων;
Πηγή: YouTube.com/channel/UCWoGE8r3M4Wt7dQvR76lVbw
Σύμφωνα με την έρευνα του κυρίου Α. Δοξιάδη, η κυρία Φ. Μπαρουτσού φέρεται να επηρέαζε τον νεαρό Έλληνα διπλωμάτη ο οποίος ως σύμβουλους του ιδίου του Πρωθυπουργού της Ελλάδος, και Διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου, παρείχε συμβουλές που ήτο ευνοϊκές προς τη Τουρκία.
Πηγή: Wamba.com
Η πιο τρανταχτή απόδειξη της κατασκοπευτικής προεκτάσεως αυτής της σχέσεως ήτο κάτι άλλο όμως. Αμέσως μετά το διορισμό του κυρίου Β. Καλπαδάκη ως Διευθυντή Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, το τουρκικό κράτος μεταθέτει άμεσα σε ανώτατη θέση στη τουρκική πρεσβεία της Αθήνας την κυρία Φ. Μπαρουτσού, και οι δύο ξεκινούν να συζούν κάτω από την ίδια στέγη. Εάν αυτό δεν ήτο ήδη απόδειξη ότι το τουρκικό κράτος την θέλει δίπλα του όλο το εικοσιτετράωρο, μετά τη λήξη της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το 2019, και άρα και της θέσης του στο γραφείου του Πρωθυπουργού, η κυρία Φ. Μπαρουτσού μετατέθηκε πίσω εις την Άγκυρα της Τουρκίας, και πιο συγκεκριμένα εις τη Γενική Διεύθυνση Αεροναυτιλίας και Ασφάλειας Συνόρων.
Πηγή: Parapolitika.gr
Η έρευνα του κυρίου Α. Δοξιάδη έδειξε ότι η κυρία Φ. Μπαρουτσού εκείνο το διάστημα και ειδικά σε περιόδους σημαντικών μυστικών ή γεωπολιτικών περιστατικών (π.χ. παραδόσεις ατόμων στη ΜΙΤ από Έλληνες, πραξικόπημα στη Τουρκία, εξέλιξη του θέματος των 8 Τούρκων που συνελήφθησαν τότε στην Ελλάδα, κτλ.) είχε άμεσες και συνεχείς επαφές με τον στρατιωτικό ακόλουθο της πρεσβείας της Τουρκίας στην Αθήνα ο οποίος είχε άμεση και καθημερινή σχέση με το σταθμάρχη της ΜΙΤ για όλες αυτές τις δράσεις.
Πηγή: BioTarih.com
Να τονίσουμε ξανά, δεν αναφερόμαστε σε καμία περίπτωση στο τι προσωπικές σχέσεις επιλέγει να έχει ο κάθε άνθρωπος. Αναφερόμαστε αποκλειστικά στο γεγονός ότι η παραπάνω σχέση έχει όλες τις ενδείξεις μίας τυπικής κατασκοπευτικής δράσεως της Τουρκίας κατά της Ελλάδος, την οποία το Υπουργείο Εξωτερικών, παρότι εγνώριζε, δεν έκανε τίποτα για να τη σταματήσει. Τουλάχιστον βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του διαλόγου του κυρίου Α. Δοξιάδη με τον σύμβουλο του Προέδρου Μακρόν της Γαλλίας και προσωπικό του φίλο, κύριο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ (τον βλέπετε παρακάτω), ο οποίος χαρακτήρισε την κυρία Φεϊζά Μπαρουτσού ως «επίσημη κατάσκοπο» της Τουρκίας εις την Ελλάδα.
Πηγή: France24.com
Είναι γνωστό στους κύκλους των Μυστικών Υπηρεσιών ότι ακόμα και ακούσιες και μη διαβαθμισμένες πληροφορίες που ένα ζεύγος συζητά στο σπίτι του, θα ήτο ζωτικής σημασίας για τη ΜΙΤ. Για παράδειγμα, εάν ο ίδιος έλεγε ότι ένας Έλλην διπλωμάτης έχει οικονομικά προβλήματα ή ότι έχει κάποια εξωσυζυγική σχέση, κτλ. Παρότι αυτές είναι μη διαβαθμισμένες πληροφορίες, μπορούν εύκολα να αξιοποιηθούν από τη ΜΙΤ είτε παρέχοντας ότι τους λείπει (π.χ. χρήματα) ή εκβιάζοντας τους (π.χ. απειλές διαρροής της εξωσυζυγικής σχέσης) με αντάλλαγμα τη στρατολόγηση τους ως πράκτορες της ΜΙΤ. Φυσικά, δε θα πρέπει να ξεχνάμε και ότι ανέφερε ο κύριος Α. Δοξιάδης για επηρεασμό των απόψεων του Έλληνα συμβούλου, και κατ’επέκταση τη παροχή συμβουλών προς τον Πρωθυπουργό που δεν είχαν πάντα την πατρίδα ως πρώτη προτεραιότητα.
Πηγή: iEidiseis.gr
Όπως αντιλαμβάνεστε η ιστοσελίδα μας θεωρεί αυτό το γεγονός μία υπόθεση κατασκοπείας κατά της Ελλάδος της περιόδου 2015-2019. Εις το άρθρο του κυρίου Α. Δοξιάδη «Ο Τσίπρας, ο Ερντογάν και το ειδύλλιο-σκάνδαλο» μπορείτε να βρείτε πολλές ακόμα λεπτομέρειες και στοιχεία για την υπόθεση την οποία περιέργως δεν είδαμε να καλύπτεται από κανένα μεγάλo ΜΜΕ της Ελλάδος παρότι μιλάμε για ένα ζήτημα κυριολεκτικά εθνικής ασφαλείας.
Ποιος είναι ο κ. Καλπαδάκης
Ο Καλπαδάκης είναι ανιψιός του κ. Βούτση, (και τοποθετήθηκε σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα) επειδή τον συμπαθούσε, επειδή του φαινόταν πειθήνιος; Δεν ξέρω. Γεγονός είναι, πάντως, ότι η θέση αυτή ανατίθεται πάντα σε παλιούς διπλωμάτες, με τον βαθμό του πρέσβη, εν ενεργεία ή συνταξιούχους, και πάντως ανθρώπους με τεράστια πείρα και γνώση. Αντίθετα, ο Καλπαδάκης ήταν ένας νεαρός, άπειρος διπλωμάτης, που μόλις είχε επιστρέψει από τριετή τοποθέτηση στην Άγκυρα, όπου αναπτύχθηκε το ειδύλλιο με την Barutçu. (Αν πίστευα στις θεωρίες συνωμοσίας, θα έλεγα ότι υπήρξε στην αρχή του ειδυλλίου κάποια ενθάρρυνση, από τουρκικής πλευράς). Η επιλογή του Καλπαδάκη από τον Τσίπρα, αλλά και η ανεπάρκεια και φοβικότητα του δεύτερου, τους έκαναν να πιστεύουν για την Τουρκία όσα τους σέρβιρε η πλευρά Ερντογάν, άλλα μέσω δημοσιότητας, άλλα μέσω κρεβατομουρμούρας. Το αποτέλεσμα ήταν ότι την εθνική μας πολιτική, τουλάχιστον στο ζήτημα της τήρησης του διεθνούς δικαίου, του σεβασμού του ευρωπαϊκού πολιτισμού, και της ανθρωπιάς, σε θέματα ασύλου, τη διαχειρίζονταν φοβικά ανθρωπάρια.
Ο αμερικανοτραφής Κασσελάκης επέλεξε να διατηρήσει τον Καλπαδάκη ως Διπλωματικό του Σύμβουλο… Εθεάθη λοιπόν τις προάλλες ο κύριος αυτός κάνοντας τον κλόουν, να καθοδηγεί τον αδαή και… ολίγον τι κουνιστό Κασσελάκη το πως να σταθεί στην ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου στην Κύπρο κατά την κατάθεση στεφάνου σε Μνημείο…
Δείτε ακολούθως και το τι λέει ο γνωστός δημοσιογράφος – αναλυτής Σταύρος Λυγερός για το Κυπριακό: Ο συζών με Τουρκάλα σύμβουλος Τσίπρα προωθεί διαφορετική γραμμή από Κοτζιά και βγάλτε τα συμπεράσματά σας:
https://www.youtube.com/watch?v=M6arcrvqco4