Συνέντευξη στην εφημερίδα «Καθημερινή» έδωσε ο γνωστός από την περίοδο της πανδημίας λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας. Μεταξύ άλλων είπε:

Θα λέγατε πως ο κορωνοϊός άνοιξε αυτή τη συζήτηση για τα εμβόλια στο ευρύ κοινό;

Ανοίγει η συζήτηση, αλλά δυστυχώς ξεκινάει με κακό τρόπο. Με μείωση του γενικότερου εμβολιασμού, με έμφαση στις παρενέργειες και με καμία έμφαση στο κρυφό όφελος αυτών των εμβολίων. Εχουμε 44% μείωση της εμπιστοσύνης στον παιδικό εμβολιασμό σύμφωνα με στοιχεία της UNESCO. Αυτό για εμένα είναι συγκλονιστικό. Το ότι μειώνεται η πίστη στον παιδικό εμβολιασμό σε τόσο μεγάλο ποσοστό είναι απειλή. Ισως είναι μεγαλύτερη απειλή από την πανδημία που περάσαμε. Θέλει προσοχή. Θέλει σκέψη. Θέλει παρέμβαση. Θέλει εκπαίδευση σε επίπεδο κοινότητας, σε επίπεδο δήμου, σε επίπεδο απλού ανθρώπου, σε επίπεδο ενίσχυσης του επιπέδου γνώσης σε θέματα υγείας στον γενικό πληθυσμό. Ο εμβολιασμός των ενηλίκων παραβλέπεται από τους περισσότερους με ένα σωρό δικαιολογίες, με έναν απίστευτο ωχαδερφισμό, δυστυχώς τα οφέλη των εμβολίων δεν αναγνωρίζονται.

Tι θα λέγατε σήμερα στους αντιεμβολιαστές; Αυτούς που δεν έκαναν τελικά το εμβόλιο;

Πρέπει να μάθεις να αποδέχεσαι την αντίθετη άποψη στο δικό σου επιχείρημα και να προσπαθείς να είσαι διαλλακτικός, να ακούς την καλόπιστη κριτική, να απαντάς στις ανησυχίες των ανθρώπων ως ιατρός. Δυστυχώς, παρατηρήθηκε με την ευκαιρία της πανδημίας η άνοδος μιας ψευδοεπιστήμης, ακόμη και με «ψευδοεπιστημονικά» περιοδικά που δημοσίευαν άρθρα που στήριζαν τα αντιεμβολιαστικά επιχειρήματα. Αυτό είναι κατάντια. Ενα παρόμοιο ρεύμα υπήρχε και πριν από την πανδημία για τη γρίπη. Και για άλλα νοσήματα. Στην ουσία όμως, και αυτό είναι ίσως πολύ κρίσιμο να γίνει αντιληπτό, το ευεργετικό κοινωνικό όφελος ενός εμβολιασμού ξεπερνάει τον εμβολιαζόμενο και είναι ευεργετικό για το γενικότερο κοινωνικό σύνολο.

Πότε πιστεύετε ότι θα κάνουμε έναν απολογισμό ως ανθρωπότητα για το αν τελικά έπρεπε να πάμε σε lockdown ή όχι;

Κοιτάξτε, τα μέτρα δημόσιας υγείας είναι συγκεκριμένα. Δεν είναι κάτι που δεν γνωρίζαμε. H καραντίνα και τα lockdowns δεν είναι μια μέθοδος που εφαρμόσαμε για πρώτη φορά ως ανθρωπότητα. Το αν ήταν αποτελεσματική ή όχι φάνηκε από την πρώτη φάση της πανδημίας. Ο περιορισμός της διασποράς στην Ελλάδα δημοσιεύθηκε στο καλύτερο περιοδικό στον κόσμο για αναδυόμενα νοσήματα, το περιοδικό του CDC των ΗΠΑ. Στη Γαλλία ο αριθμός των θανάτων θα ήταν υπερδιπλάσιος χωρίς το lockdown στις πρώτες φάσεις της πανδημίας. Φυσικά και υπάρχουν παρενέργειες οι οποίες στο after action review θα συζητηθούν και αξιολογηθούν. Ενα lockdown οφείλει να είναι έσχατο μέτρο και με περιορισμένη χρονική διάρκεια.