Προσφάτως επανήλθε στο δημόσιο διάλογο το οξυμένο ζήτημα των πλειστηριασμών κατοικιών. Είναι γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία υπέστη ένα βαρύτατο πλήγμα στην κοινωνική της συνοχή μετά την υπογραφή των τριών μνημονίων, με τα οποία η χώρα εισήχθη σε μία υπερδεκαετή οικονομική κρίση που εξαθλίωσε οικονομικά τις κατώτερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις και οι συνέπειες της οποίας εξακολουθούν και σήμερα να μαστίζουν το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Μία εξ’ αυτών των οδυνηρών συνεπειών της οικονομικής κρίσης αποτελούν και οι πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών.

H ανεργία που έπληξε την ελληνική κοινωνία από το αναπάντεχο κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων λόγω της οικονομικής κρίσης και της αποτυχίας των πολιτικών θεσμών της χώρας να συμφωνήσουν σε μία κοινή στρατηγική αντιμετώπισης και διαχείρισης των μνημονίων, οδήγησε ένα μεγάλο αριθμό πολιτών να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης και ως εκ τούτου να αδυνατούν να αποπληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους που έλαβαν για αγορά πρώτης κατοικίας.

Αντί η πολιτεία να σταθεί αρωγός σε αυτούς τους πολίτες και να διασφαλίσει μία αποτελεσματική διαχείριση αποπληρωμής των δανείων τους για αγορά πρώτων κατοικιών, προέβη στην ανάθεση τους σε διεθνή funds και στις εγχώριες τράπεζες, οι οποίες, ειρήσθω εν παρόδω, διασώθηκαν με δεκάδες δις. ευρώ, χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων πολιτών, ενώ λεηλάτησαν κυριολεκτικά τα χαρτοφυλάκια των μικρομετόχων τους και τα αποθέματα των ασφαλιστικών ταμείων για να διασφαλίσουν την οικονομική επιβίωση τους κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης.

Η ελληνική πολιτεία, λοιπόν, έχει τεράστιες ευθύνες για τους πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών που εξαθλιώνουν ολόκληρες οικογένειες και οφείλει να εγκύψει στην επίλυση του προβλήματος, τώρα που η ελληνική οικονομία φαίνεται να εξέρχεται της οικονομικής κρίσης, καθότι οι πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών παραβιάζουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα συνταγματικώς κατοχυρωμένα.

Και τούτο διότι σύμφωνα με το άρθρο 21 του Συντάγματος, το κράτος μεριμνά για τη διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης των πολιτών του και η απόκτηση πρώτης κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς, αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του κράτους. Σε αυτό το συνταγματικό πλαίσιο, οι πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών συνιστούν κατάφωρη παραβίαση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που τελούν υπό την προστασία του κράτους.

Άλλωστε, όπως οι πολιτικοί θεσμοί της ελληνικής πολιτείας φροντίζουν και μεριμνούν για τη ρύθμιση των εκατοντάδων εκατομμυρίων χρεών τους από τραπεζικά δάνεια, έτσι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο πρέπει να μεριμνήσουν και για τη ρύθμιση των δανείων των πολιτών που διέθεσαν για την αγορά της πρώτης κατοικίας τους και αδυνατούν να αποπληρώσουν λόγω της ανεργίας τους.-