Credit…Olivier Hoslet/Pool via REUTERS
Τα καταφέραμε! Για εμάς γράφουν οι The New York Times!…
Η σήψη στην καρδιά της Ελλάδας είναι πλέον ξεκάθαρη ώστε να την βλέπει ο καθένας…
Του Alexander Clapp | 22 Αυγούστου 2022, 1:00 π.μ. ET | Μετάφρασις του Ιωάννη Κουντούρη από το GreekNewsOnDemand.com
Ο κ. Κλάπ είναι δημοσιογράφος με έδρα την Αθήνα και γράφει για την Ελλάδα και την περιοχή της Μεσογείου.
ΑΘΗΝΑ — «Είμαι δεσμευμένος», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε ένα κοινό βιομηχάνων και επιχειρηματιών τον Απρίλιο του 2018, σε «μια κυβέρνηση των πραγματικά καλύτερων ανθρώπων . Υπό την ηγεσία του , οι κακίες του παρελθόντος – ο νεποτισμός, η διαφθορά – δεν θα ήταν πλέον ανεκτές. Η Ελλάδα, όπως ανακοίνωσε την ημέρα που έγινε πρωθυπουργός τον Ιούλιο του 2019, μπορούσε να « σηκώσει ξανά το κεφάλι της με περηφάνια. ”
Τρία χρόνια αργότερα, πολλοί ξένοι έχουν πειστεί για τις μεταρρυθμίσεις. Η Microsoft, η Pfizer και η JP Morgan Chase έχουν δημιουργήσει γραφεία στη χώρα, ένα βελτιωμένο πρόγραμμα βίζας έχει παρακινήσει χιλιάδες ψηφιακούς νομάδες να μετεγκατασταθούν στην Αθήνα και μια αδυσώπητη τουριστική ώθηση — « Θα θέλετε να μείνετε για πάντα! ” τρέχει το tagline — προσέλκυσε έναν αριθμό ρεκόρ Αμερικανών στο Αιγαίο αυτό το καλοκαίρι. Ακόμη και η εποπτεία της οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση πλησιάζει στο τέλος της. Μετά από μια δεκαετία δυσκολιών, η χώρα φαίνεται ότι έχει υποστεί μια εκπληκτική μεταμόρφωση.
Όμως στην Ελλάδα, μια πιο σκοτεινή πραγματικότητα φουντώνει. Η διαφθορά και οι συγκρούσεις συμφερόντων που ο κ. Μητσοτάκης δεσμεύτηκε να ξεριζώσει όχι μόνο εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά και, απο πολλές απόψεις, φαίνεται να έχουν συγκεντρωθεί και εμβαθύνει. Το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν έχει αναθεωρηθεί, αλλά έχει λάβει μόνο μια καλλυντική αναμόρφωση, ένα «ντύσιμο βιτρίνας». Τις τελευταίες εβδομάδες, ένα σκάνδαλο υποκλοπών αποκάλυψε με εντυπωσιακό τρόπο την υποκείμενη σήψη. Με το όνομα «Greece ‘s Watergate», το «Γουότεργκεϊτ της Ελλάδος», έχει αποκαλύψει τις εμφανείς παρακολουθήσεις κάτω από την αστραφτερή επιφάνεια. Το « Ελλάδα 2,0 » που υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης, όπως αποδεικνύεται, είναι απλώς περισσότερα από τα ίδια πράγματα [που συνέβαιναν προηγουμένως στην Ελλάδα].
Το σκάνδαλο ξεκίνησε με τον Θανάση Κουκάκη , έναν οικονομικό δημοσιογράφο γνωστό για τις έρευνές του για ισχυρά τραπεζικά πρόσωπα. Τον Ιούνιο του 2020 οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών τον έθεσαν υπό παρακολούθηση —παρακολουθώντας και τα δύο τηλέφωνά του— με το σκεπτικό ότι αποτελούσε απειλή για την εθνική ασφάλεια. Δύο μήνες αργότερα, ο κ. Κουκάκης, πληροφορούμενος για τις υποκλοπές, ήρθε αντιμέτωπος με τις αρχές. Η παρακολούθησή του σταμάτησε εκείνη την ημέρα.
Αυτό φαινόταν να είναι το τέλος. Στη συνέχεια, τον Ιούλιο του περασμένου έτους, έλαβε ένα μήνυμα κειμένου από άγνωστο αριθμό. « Θανάση, το ξέρεις αυτό; » , διάβασε το μήνυμα στα ελληνικά, ακολουθούμενο από έναν σύνδεσμο, στον οποίο έκανε κλικ. Προχώρησε αμέσως στη μόλυνση του iPhone του με το Predator, ένα κακόβουλο λογισμικό υποκλοπής spyware που μετέφερε τα δεδομένα του σε μια μυστηριώδη εταιρεία με έδρα την Αθήνα, με έδρα την Κύπρο, που ονομάζεται Intellexa.
Δεν είναι ο μόνος Έλληνας που έχει λάβει τέτοιο μήνυμα. Τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, στον Νίκο Ανδρουλάκη— μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τότε ο κορυφαίος υποψήφιος για να αναλάβει το ΠΑΣΟΚ, το κεντροαριστερό κόμμα της Ελλάδας και ιστορικό αντίπαλο του κόμματος του κ. Μητσοτάκη — εστάλη ο ίδιος σύνδεσμος . Δεν το πάτησε το κλικ. Μόλις λίγες μέρες νωρίτερα, για λόγους που η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη εξηγήσει επαρκώς , τέθηκε υπό νόμιμη παρακολούθηση από τις ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών.
Για δεκαετίες τώρα, οι υποκλοπές τηλεφώνων είναι ένα απαίσιο χαρακτηριστικό του ελληνικού κράτους. Όμως, επί κ. Μητσοτάκη, η εθνική επιτήρηση έχει επεκταθεί σε μια εν πολλοίς ακαταλόγιστη γραφειοκρατία. Μία από τις πρώτες του πράξεις ως πρωθυπουργός ήταν να θέσει τις ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών υπό τον άμεσο έλεγχο του γραφείου του και στη συνέχεια να εγκαταστήσει —μέσω νομικής τροποποίησης— ένα πρώην στέλεχος μιας παγκόσμιας εταιρείας ασφαλείας (G4S) ως διευθυντή της. Έκτοτε, ο αριθμός των ελληνικών τηλεφώνων που παρηκολουθείτο ηυξάνετο σταθερώς. Κατά μέσο όρο πέρυσι, εξουσιοδοτείτο 42 συσκευές για υποκλοπές κάθε μέρα, συνολικά περισσότερα από 15.000 ελληνικά τηλέφωνα υπό κρατική παρακολούθηση ανά πάσα στιγμή.
Είναι συγκλονιστικός αριθμός. Ωστόσο, αυτή η μορφή υποκλοπής ήταν —τουλάχιστον θεωρητικά— νόμιμη. Η χρήση του Predator, η οποία έχει καταδικαστεί ρητά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι κάτι άλλο, εντελώς. Θα μπορούσαν οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών, που ήδη διεξάγουν μια τεράστια εκστρατεία παρακολούθησης, να έχουν αναθέσει ακόμη πιο παρεμβατικές υποκλοπές σε μια σκιώδη ιδιωτική εταιρεία; Θα μπορούσε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη να βρίσκεται πίσω από το χακάρισμα;
Δεν ξέρουμε, αλλά μια ένδειξη προέρχεται από το γραφείο του πρωθυπουργού . Την τέταρτη μέρα στην εξουσία, ο κ. Μητσοτάκης διόρισε γενικό γραμματέα τον Γρηγόρη Δημητριάδη —τον πρώην διευθυντή της προεκλογικής του εκστρατείας και ανιψιό του. Η θέση είναι κρίσιμη για την Ελλάδα, ένας αγωγός πληροφόρησης μεταξύ του πρωθυπουργού και, μεταξύ άλλων σφαιρών του κράτους, του συγκροτήματος εθνικής ασφάλειας. Τους τελευταίους μήνες, Έλληνες δημοσιογράφοι προχώρησαν σε μια δελεαστική σειρά αποκαλύψεων σχετικά με τον κ. Δημητριάδη, με κυριότερο ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του, έκανε οικονομικές συναλλαγές με κύκλο επιχειρηματιών που είχε συναλλαγές και με τον ιδιοκτήτη της Intellexa.
Παραμένει αναπόδεικτο κατά πόσο γνώριζε ο κ. Μητσοτάκης για την ανάπτυξη του Predator στην Ελλάδα. Δεν έχει ακόμη ασχοληθεί άμεσα με το θέμα, υπονοώντας ότι το σκάνδαλο που εμπλέκει τώρα την κυβέρνησή του θα μπορούσε να είναι έργο « σκοτεινών δυνάμεων εκτός Ελλάδας». Ωστόσο , μέλη της κυβέρνησής του αρνήθηκαν τους ισχυρισμούς. «Το ελληνικό κράτος δεν έχει προμηθευτεί κανένα παράνομο σύστημα παρακολούθησης από εταιρείες όπως η Predator », επέμεινε ένας υπουργός τον Ιούνιο. Ωστόσο, το αν η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη αγόρασε δεδομένα που συγκεντρώθηκαν μέσω τέτοιων παρακολουθήσεων παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα.
Υπάρχουν κι άλλα ερωτήματα πολλά. Επι παραδείγματι, δεν έχει γίνει ακόμη επιδρομή εις το γραφείον της Intellexa στην Αθήνα, και πιθανώς συνεχίζει να λειτουργεί. Γιατί; Το αποτέλεσμα φαίνεται να επιφυλάχθηκε για αλλού: Στις αρχές Αυγούστου, ο επικεφαλής της ΕΥΠ του κ. Μητσοτάκη και ο γενικός γραμματέας του παραιτήθηκαν. Το γραφείο του Πρωθυπουργού και ένας κυβερνητικός αξιωματούχος έσπευσαν να διευκρινίσουν ότι καμία από τις παραιτήσεις δεν είχε καμία σχέση με τις επιθέσεις Predator. Ο ένας είχε εμπλακεί σε « λανθασμένες ενέργειες » , ενώ ο άλλος έπεσε θύμα « τοξικού κλίματος » . Ποιες ήταν αυτές οι ενέργειες και γιατί το περιβάλλον επιδεινώθηκε δεν έχει διευκρινιστεί.
Το πρόβλημα εδώ δεν είναι ότι η διαφθορά υπό τον κ. Μητσοτάκη είναι αναγκαστικά πιο ενδημική από ό,τι σε προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις — ή σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. (Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης και οι δημοσιογράφοι έχουν γίνει στόχος spyware στη Γαλλία, την Ισπανία, την Ουγγαρία και την Πολωνία.) Είναι μάλλον η μη βιώσιμη αντίφαση μεταξύ της χώρας που ο κ. Μητσοτάκης επιμένει να διαφημίζει προς το εξωτερικό — ένα αδιαμφισβήτητα δημοκρατικό κράτος του οποίου ο σεβασμός για το κράτος δικαίου και τους φιλελεύθερους καλόπιστους θα πρέπει να ανταμείβεται με εταιρικές επενδύσεις και τουριστικά δολάρια — και εκείνου του οποίου πραγματικά προεδρεύει.
Τον Μάιο, καθώς οι “βίδες” του κατασκοπευτικού σκανδάλου είχαν αρχίσει να γυρίζουν, ο κ. Μητσοτάκης πέταξε στην Ουάσιγκτον για να εκφωνήσει μια ομιλία στο Κογκρέσο σχετικά με τη σημασία της διατήρησης των δημοκρατικών αξιών και της καταπολέμησης της αυταρχικής υπέρβασης. Για 40 λεπτά εξέθεσε την αναγκαιότητα της κοινωνικής εμπιστοσύνης και των ισχυρών θεσμών. «Οι αρχαίοι Έλληνες» , είπε ανάμεσα σε χειροκροτήματα, «θεώρησαν την αλαζονείες, τους εξτρεμισμους και τις υπερβάσεις τις χειρότερες απειλές για τη δημοκρατία.”
Το ερώτημα για τον κ. Μητσοτάκη είναι: Γιατί δεν νιώθει το ίδιο;
Ο Alexander Clapp είναι δημοσιογράφος που έχει γράψει, μεταξύ άλλων, για τα The London Review of Books, Foreign Policy και The Economist.
ΠΗΓΗ >> https://www.nytimes.com/2022/08/22/opinion/greece-mitsotakis-predator-spyware.html