Οι ηθικοί αυτουργοί στην τραγωδία από την μεγάλη πυρκαγιά 2018 στις περιοχές Νταού Πεντέλης, Βουτζά Ραφήνας και Μάτι, Άγιο Ανδρέα Μαραθώνα. Οι αλήθειες που δεν λέγονται

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται, είναι το πώς σε ένα ευνομούμενο Κράτος, που ευθύς εξ αρχής από την επανίδρυσή του μετά την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό, έθεσε κανόνες στην αναγνώριση εκτάσεων τέτοιας φύσεως, άφησε να δηλοποιηθούν από Ι. Μονές, μεταξύ των οποίων και οι Ι. Μονές Πετράκη και Πεντέλης εκτάσεις που με βάση τα διατρέξαντα, ήταν εκτάσεις Εθνικές

Στην ουσία λοιπόν, δεν έγινε συντονισμός για δασοπυρόσβεση, όπως επιτάσσει η νομοθεσία, αλλά συντονισμός για να «σωθούν» σπίτια στο Βουτζά, έργο το οποίο ήταν αρμοδιότητα της Πολιτικής Προστασίας, της Δημοτικής Αρχής, των κατοίκων και της πυροσβεστικής!!! Όχι με την ιδιότητα και αρμοδιότητα της δασοπυρόσβεσης, αλλά με αυτή της εμπλοκής της πυρόσβεσης σε έκτακτα περιστατικά κινδύνου από φωτιά, προς προστασία περιουσιακών στοιχείων τρίτων.

Η πυρκαγιά τελικά, μετά από δύο ώρες περίπου, έχοντας αναπτύξει πλέον δική της ανέλεγκτη δυναμική, έφθασε έρπουσα σχεδόν, έξω από το Ανατολικό όριο του σχεδίου πόλης, κατηφορίζοντας προς την Μαραθώνος και εκεί απέκτησε τρία μικρά μέτωπα, με επικόρυφη και έρπουσα μορφή, οπότε, χωρίς έργα και ενέργειες αναχαίτισής της, σε διάστημα 35-45 λεπτών, έκανε σχεδόν βουτιά, λόγω και των ειδικών συνθηκών που επικρατούσαν, προκειμένου να περάσει την οδό Μαραθώνος, λές και προς αυτήν την κατεύθυνση την οδηγούσαν μυστικές καταστροφικές δυνάμεις, προκειμένου να σοκάρουν και να παραδειγματίσουν την ανθρώπινη κοινωνία….