Home ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ! Η νύχτα που χάθηκε το “Ηράκλειον” μέσα από διηγήσεις Φινλανδών ναυτικών! Δεκέμβρης, ο μήνας των τραγωδιών των Χανίων…

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ! Η νύχτα που χάθηκε το “Ηράκλειον” μέσα από διηγήσεις Φινλανδών ναυτικών! Δεκέμβρης, ο μήνας των τραγωδιών των Χανίων…

by _
0 comment 190 views

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ! Η νύχτα που χάθηκε το “Ηράκλειον” μέσα από διηγήσεις Φινλανδών ναυτικών! Δεκέμβρης, ο μήνας των τραγωδιών των Χανίων…

Άγνωστες πτυχές του ναυαγίου του “Ηράκλειον” στις 8 Δεκεμβρίου του 1966 αναδεικνύονται μέσα από αρχεία, μαρτυρίες, δημοσιεύματα από τη Φιλανδία. Και αυτό γιατί το πρώτο πλοίο που έφτασε στο σημείο του ναυαγίου ήταν το Φιλανδικό τάνκερ “ Nunnalahti” το οποίο και διέσωσε το μεγαλύτερο αριθμό ναυαγών…

by Fantomas


Μια έρευνα της Πηγής Μπελώνη

Άγνωστες πτυχές του ναυαγίου του “Ηράκλειον” στις 8 Δεκεμβρίου του 1966 αναδεικνύονται μέσα από αρχεία, μαρτυρίες, δημοσιεύματα από τη Φιλανδία. Και αυτό γιατί το πρώτο πλοίο που έφτασε στο σημείο του ναυαγίου ήταν το Φιλανδικό τάνκερ “ Nunnalahti” το οποίο και διέσωσε το μεγαλύτερο αριθμό ναυαγών.

H κ. Πηγή Μπελώνη συγγραφέας του συγκλονιστικού βιβλίου “Ηράκλειον SOS Bυθιζόμεθα” μαζί με τον πατέρα της Κώστα Μπελώνη επιζώντα του ναυαγίου, έχει ξεκινήσει την έρευνα στη χώρα της βόρειας Ευρώπης αναζητώντας περισσότερες λεπτομέρειες για την επόμενη έκδοση.

Στα πλαίσια της έρευνας της κατάφερε να εντοπίσει και να μιλήσει με τον κ. Jaakk Muhonen, έναν εκ των μελών του πληρώματος του “Nunnalahti” που τότε ήταν 20 ετών και που συμμετείχε ενεργά στη διάσωση. Μάλιστα ο στόχος της είναι να είναι ανάμεσα στους ομιλητές στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου στο Ηράκλειο. Βλέποντας φωτογραφίες που είχαν δημοσιευτεί στο Φιλανδικό τύπο και διαβάζοντας τις μαρτυρίες των μελών του πληρώματος σε δημοσιογράφους της πατρίδας του η κ. Μπελώνη επιβεβαίωσε όπως λέει στα “Χανιώτικα Νέα” «την άποψη που είχα ότι οι Φιλανδοί λειτούργησαν με απόλυτη σοβαρότητα και επαγγελματισμό. Είχαν άλλο επίπεδο ήταν εκπαιδευμένοι και ήξεραν καλά τι σημαίνει διάσωση, κάτι εξαιρετικό αν σκεφθείς από την άλλη ότι το μισό πλήρωμα του “Ηράκλειο” δεν ήξερε μπάνιο. Επίσης επιβεβαιώθηκε το ότι η διάσωση των ναυαγών έγινε έγινε από τα ξένα καράβια ως επί το πλείστον. Επίσης επιβεβαίωσα μια μια υποψία που είχα για τη συμμετοχή ενός Έλληνα στο πλήρωμα του Φιλανδικού πλοίου και μπόρεσα να βρω το όνομα του. Όλα αυτά θα αποτελέσουν άλλο ένα κεφάλαιο στην επόμενη έκδοση, ενώ θα υπάρχουν και διορθώσεις φυσικά σε ορισμένα λάθος στοιχεία που είχα στην πρώτη έκδοση».

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ



Μιλώντας στην κα Μπελώνη ο κ. Jaakko Muhonen, μέλος του πληρώματος περιέγραψε τι συνάντησαν φτάνοντας στο σημείο του ναυαγίου. «…Το έργο (σ.σ της διάσωσης) ήταν δύσκολο καθώς τα κύματα είχαν ύψος 5-6 μέτρα, ο αέρας φυσούσε με ισχύ περίπου 10 φαναριών (περίπου 25 m / s). Ως αποτέλεσμα, ο κόσμος βιαζόταν να φορέσει σωσίβια.

Υπήρχαν πτώματα παντού. Το στομάχι τους ήταν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, το κεφάλι και τα πόδια μέσα στο νερό. Οι άνθρωποι ήταν καλυμμένοι με λάδι…Θυμάμαι ότι είδα ένα νεαρό αγόρι στον ωκεανό που νομίζαμε ότι ήταν ζωντανό. Τον σηκώσαμε και είδαμε ότι ήταν νεκρός. Το αγόρι ήταν καλυμμένο με λάδι. Μου διέταξαν να τον πλύνω….

Θυμάμαι επίσης όταν εντοπίσαμε μια σανίδα, που πάνω της ήταν ένα ζευγάρι περίπου 25-30 ετών , με ένα παιδί 1- 2 ετών. Για κάποιο λόγο το παιδί έπεσε στη θάλασσα. Η μαμά πήδηξε πίσω του και δεν βρέθηκαν. Ο άνδρας σώθηκε…. Ήταν εντελώς σιωπηλός — μάλλον σε σοκ και τόσο κουρασμένος…Θυμάμαι επίσης μια πόρτα να επιπλέει στην επιφάνεια της θάλασσας με 4-5 άνδρες πάνω της. Ο συνάδελφός μου, ο Χένρικ Λίντχολμ, πήδηξε στη θάλασσα παίρνοντας ένα σκοινί και τους σώσαμε. Ο Χένρικ έλαβε μετάλλιο από την Ελλάδα».

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ

Τον Ιανουάριο του 1967 το μεγάλης κυκλοφορίας Φιλανδικό περιοδικό “Apu” (Βοήθεια) είχε ένα πολυσέλιδο εκτενή δημοσίευμα με φωτογραφίες και συνεντεύξεις των ναυτικών του “Nunnalahti”.

Στο χρονικό του ναυαγίου, όπως δόθηκε από τα μέλη του πληρώματος, σημειώνεται:



• 3.16 ξημέρωμα της 8ης Δεκεμβρίου το φιλανδικό τάνκερ λαμβάνει στον ασύρματο του από το “ράδιο Ελλάς” το σήμα της βύθισης. Το στίγμα του ναυαγίου το έδινε 20 μίλια βορειοανατολικά της Φαλκονέρας. Όλο το πλήρωμα ξύπνησε, ο καπετάνιος Jarl Karlroth αμέσως έδωσε εντολή να κατευθυνθεί το πλοίο στο σημείο του ναυαγίου και ενημέρωσε τις ελληνικές αρχές.

• 3.44 το Φιλανδικό τάνκερ επικοινωνεί ξανά με το “ράδιο Ελλάς” και ενημερώνετε πως και το επιβατικό “Χανιά” έχει λάβει σήμα αλλά δεν έχει επιβεβαιώσει ότι μπορεί να μεταβεί στο χώρο του ναυαγίου.

• 4.35 οι Φιλανδοί ανακοινώνουν ότι βρίσκονται 15 μίλια μακριά από το σημείο του ναυαγίου και ότι πλησιάζουν. Φτάνοντας δεν αναγνωρίζουν κανένα σημάδι ναυαγίου.

• 5.00 βρίσκονται ακριβώς στο σημείο του στίγματος αλλά δεν βρίσκουν κανένα σημάδι του ναυαγίου. Κινούνται στην ευρύτερη περιοχή αλλά πάλι δεν υπάρχει αποτέλεσμα, και σκέφτονται ότι πιθανόν η Αθήνα έκανε λάθος και δεν έγινε κανένα ναυάγιο. Το “Ράδιο Ελλάς” επιβεβαιώνει το ναυάγιο, ενώ το “Nunnalahti” ξεκινάει την αναζήτηση του χώρο γύρω από τη νήσο Φαλκονέρα. Μόλις ξημερώνει, το πλήρωμα του τάνκερ βλέπει αεροπλάνα στον ουρανό να ψάχνουν το σημείο του ναυαγίου.

• 9.30 πμ το πλήρωμα του “Nunnalahti” ανασύρει νερό από τη θάλασσα και το εξετάζουν αν έχει ίχνη πετρελαίου. Το αποτέλεσμα είναι θετικό. Άρα είναι στη σωστή πορεία… σκέφτηκαν. Σύντομα συναντούν την κηλίδα πετρελαίου, μήκους χιλιομέτρων ο οποία είχε έντονη μυρωδιά. Ακολουθώντας την βρίσκουν ίχνη του ναυαγίου. Συναντούν αρχικά το φορτηγό ψυγείο να επιπλέει και έπειτα ένα κασόνι με τα διακριτικά “Ηράκλειον” γεμάτο σωσίβια. Ο καπετάνιος του τάνκερ, τελικά, ανακάλυψε μόνος του τον τόπο του ναυαγίου που ήταν 10 χιλιόμετρα βόρεια της Φαλκονέρας και όχι 20 βορειανατολικά όπως αρχικά του είχαν δώσει! Ενημερώνει το “ράδιο Ελλάς” ώστε να διορθωθεί το στίγμα του ναυαγίου. Οι πρώτοι ναυαγοί σύντομα έγιναν αντιληπτοί, έπλεαν σαν σκουπίδια μέσα στην κακοκαιρία.



Το ελληνικό πλοίο “Μήλος” ανέφερε ότι είναι κοντά και καταφτάνει. Όμως το Nunnalahti είχε βρει πρώτο τον τόπο.Το πλήρωμα ήταν έτοιμο και εκπαιδευμένο.

Το τάνκερ ήταν πλήρως φορτωμένο (10.000 τόνοι μαζούτ και 6.000 τόνοι πετρελαίου εσωτ. Καύσης) κάτι που βοηθούσε στην επιχείρηση διάσωσης αφού το φορτίο του το πήγαινε βαθιά.

Από το κατάστρωμα μέχρι τη θάλασσα ήταν μόνο 3 μέτρα. Ο καπετάνιος οδήγησε το πλοίο κόντρα στους ανέμους που χτυπούσαν τους ναυαγούς για να τους προστατεύσει και να μπορέσει να τους ανασύρει. Όμως σύντομα ανακάλυψε ότι δεν μπορούσε να βοηθήσει ούτε το δίχτυ διάσωσης αλλά ούτε και οποιοδήποτε σωσίβιο πετούσε στους ναυαγούς. Ήταν εξαντλημένοι και ήταν αδύνατον να βοηθήσουν στην περισυλλογή τους. Το πλήρωμα του σκάφους ζήτησε άδεια από τον καπετάνιο τους για να πέσουν στην θάλασσα για να βοηθήσουν τους ναυαγούς και τους την έδωσε αμέσως. Έτσι ξεκίνησαν να βουτάνε με τα ρούχα τους ενώ συγχρόνως κατέβηκε λέμβος με εξωλέμβιο κινητήρα. Όσο περνούσε η ώρα φάνηκαν και άλλα πλοία για να συμμετέχουν στην διάσωση. Από κανένα όμως δεν κατέβηκε πλήρωμα στη θάλασσα εκτός από το Ρώσικο! Καθαρά είδαν οι Φιλανδοί, Ρώσο υψηλόβαθμο αξιωματικό να κολυμπάει στα παγωμένα νερά προσπαθώντας να σώσει επιζώντες! Η μεταφορά των ναυαγών από τη θάλασσα στο κατάστρωμα του “Nunnalahti” ήταν δύσκολη υπόθεση λόγω των κυμάτων. Έπρεπε να γίνει την κατάλληλη στιγμή για να μην συνθλιβούν οι ναυαγοί στις άκρες του τάνκερ. Το Nunnalahti κατάφερε να ανασύρει 21 ζωντανούς ναυαγούς και μερικά πτώματα. Ξεκίνησε για Πειραιά αμέσως ώστε να τους πάει σε νοσοκομείο γιατί ήταν σε κακή κατάσταση. Χωρίς πανικό και με εξαιρετική οργάνωση οι Φιλανδοί θαλασσόλυκοι έδρασαν γρήγορα και αποτελεσματικά. «Δεν επιτρέψαμε στο συναίσθημα να μας επηρεάσει, ώστε να επιτύχουμε το στόχο μας» δήλωσε ο Φινλανδός καπετάνιος Jarl Karlroth στις 8.10 το απόγευμα της ίδιας μέρας από τον Πειραιά.

Το πλήρωμα του “Nunnalahti” διέσωσε τους :



• Σταματάκη Εμμανουήλ ετών 31
• Βομβολάκη Εμμανουήλ ετών 23
• Στεφαδούρο Αλςξανδρο ετών 35
• Τζατζιμάκη Ευάγγελο ετών 1
• Δασκαλάκη Παναγιώτη ετών 33
• Θεοδωράκη Νικολαο ετών 33
• Γκόφα Αντώνιο ετών 23
• Μπιρικάκη Κωσταντίνο ετών 30
• Στυλιανάκη Ιωάννη ετών 22
• Σαρακινό Φώτη ετών 17
• Πολάκη Μάρκο
• Αντωνογεωργάκη Ιάκωβο ετών 28
• Καραβιτάκη Εμμανουήλ ετών 40
• Αραβατζή Νικόλαο
• Καστρίτση Μιχάλη
• Πλατέλο Ελευθέριο
• Μανουσουδάκη Γεώργιο ετών 17
• Μίχο Νικόλαο
• Τζερμανάκη Νικόλαο
• Κόκορη Παύλο ετών 19
• Γιαννιτσιώτη Αθανάσιο

Δεκέμβρης, ο μήνας των τραγωδιών των Χανίων…

Ο «Τιτανικός» της Κρήτης: Το ναυάγιο με τους 273 νεκρούς που εξακολουθεί να προκαλεί ρίγος | ΒΙΝΤΕΟ | ΦΩΤΟ

πλοίο Ηράκλειον Φαλκονέρα

Ήταν 8 Δεκεμβρίου του 1966 όταν έμελλε να γραφτεί στην ιστορία ο «Τιτανικός» της Κρήτης. Το επιβατηγό-οχηματογωγό πλοίο «Ηράκλειον», το οποίο εκτελούσε το δρομολόγιο Χανιά-Πειραιάς βυθίζεται κοντά στην βραχονησίδα Φαλκονέρα (23 ν.μ. βορειοδυτικά της νήσου Μήλου), με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο 273 άνθρωποι.

Το «Ηράκλειον» επρόκειτο να αποπλεύσει στις 19:00 το βράδυ της 7ης Δεκεμβρίου 1966 από το λιμάνι της Σούδας, με προορισμό τον Πειραιά. Το δρομολόγιο καθυστέρησε περίπου 20 λεπτά, εξαιτίας της καθυστερημένης άφιξης στο λιμάνι ενός φορτηγού-ψυγείου, βάρους 25 τόνων, το οποίο μετέφερε εσπεριδοειδή. Ο λιμενάρχης Χανίων εξέφρασε επιφυλάξεις για την είσοδο του φορτηγού στο πλοίο, λόγω του βάρους του. Ωστόσο, παρά τις αντιρρήσεις ο πλοίαρχος, Εμμανουήλ Βερνίκος παίρνει τη μοιρά, όπως αποδείχθηκε, απόφαση που έμελε να γράψει μία από τις τραγικότερες ναυτικές τραγωδίες. Το ψυγείο-φορτηγό φορτώθηκε βιαστικά, χωρίς να τηρηθούν οι προβλεπόμενοι κανόνες ασφαλείας. Το πλοίο αναχώρησε για τον προορισμό του στις 19:20 το βράδυ.

Το χρονικό της τραγωδίας

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού έπνεαν στο Αιγαίο ισχυροί άνεμοι εντάσεως έως 9 μποφόρ. Την ώρα που το πλοίο βρισκόταν κοντά στη βραχονησίδα Φαλκονέρα, στα όρια του Κρητικού με το Μυρτώο Πέλαγος, το βαρύ φορτηγό – ψυγείο, που ήταν λυμένο, παλινδρομεί εγκάρσια και συγκρούεται με δύναμη με τα πλευρικά τοιχώματα και την πόρτα εισόδου, μέχρι που με ένα δυνατό χτύπημα σπάει τη μία από τις δύο μπουκαπόρτες, δημιουργώντας ένα ρήγμα 17 τ.μ. Τα νερά εισβάλουν ορμητικά και ο ασυρματιστής μόλις που προλαβαίνει να εκπέμψει σήμα κινδύνου στις 2:06 π.μ: «SOS, από Ηράκλειον, στίγμα μας 36° 52′ B., 24° 08 A., Βυθιζόμαστε.» Και μετά η σιγή.

Οι απέλπιδες προσπάθειας των επιβατών

Περίπου 15 λεπτά ήταν αρκετά για να βρεθεί το πλοίο σε βάθος περίπου 800 μέτρων παρασύροντας στο βυθό επιβάτες και μέλη του πληρώματος. Κάποιοι εγκλωβίστηκαν στις καμπίνες, με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο. Άλλοι έχασαν τη ζωή τους όταν τραυματίστηκαν θανάσιμα από βαριά αντικείμενα που τους καταπλάκωσαν. Κάποιοι άλλοι στην προσπάθειά τους να σωθούν έπεσαν στη θάλασσα. ελπίζοντας πως θα σωθούν. Σύμφωνα με μαρτυρίες των ανθρώπων που σώθηκαν από την τραγωδία το πλοίο βυθίστηκε πρώτα με την πλώρη.

Η επιχείρηση διάσωσης και η τραγική ειρωνεία

Αμέσως έχει σημάνει συναγερμός στο Λιμενικό. Εμπορικά και πολεμικά πλοία φθάνουν με καθυστέρηση στο σημείο, λόγω την δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν στην θαλάσσια περιοχή.



Ήταν μόλις 10:00 το πρωί όταν οι Αρχές εντόπισαν το πρώτο εύρημα. Το μοιραίο φορτηγό. Μισή ώρα αργότερα, βρέθηκε η πρώτη σχεδία ναυαγού, για να αναπτερώσει τις ελπίδες για επιζώντες. Ωστόσο, τα συνεργεία διάσωσης και τα πλοία που έσπευσαν στον τόπο του ναυαγίου κατάφεραν να περισυλλέξουν μόνο 47 επιζώντες και 25 σορούς.

Οι 47 διασωθέντες μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία του Πειραιά και της Αθήνας, όπου έφτασε ο Μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου… για να αντικρίσει τα παγωμένα πρόσωπα των ναυαγών που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη του: «Τα πρόσωπά τους ήταν τόσο άγρια από την όλη προσπάθεια, που δεν είχαν συνέλθει ακόμα. Αυτοί πάντως σώθηκαν. Οι άλλοι χάθηκαν για πάντα…».

Πρώτος εγκατέλειψε ο καπετάνιος

Ο άνθρωπος που πήρε την τελική απόφαση να φορτωθεί τελικά στο πλοίο το μοιραίο φορτηγό έμελε να είναι από τους πρώτους που θα εγκατέλειπαν το «Ηράκλειον». Ο Πλοίαρχος, Εμμανουήλ Βερνίκος φορώντας ένα σωσίβιο πήδηξε στη θάλασσα προκειμένου να σωθεί, εγκαταλείποντας στην τύχη τους τους επιβάτες. Ωστόσο, ποτέ δεν βρέθηκε ο ίδιος ή η σορός του.

Η τραγική είδηση «βυθίζει» στο πένθος την Ελλάδα

Γύρω στις 12 το μεσημέρι, όλη η Ελλάδα πλέον γνωρίζει για το τραγικό συμβάν και δεκάδες άνθρωποι συρρέουν στα γραφεία της εταιρείας Τυπάλδου σε Χανιά και Πειραιά για να μάθουν για την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων. Η κυβέρνηση Στεφανόπουλου (3η κυβέρνηση «Αποστατών») κηρύσσει πένθος για μία εβδομάδα. Τα μέσα ενημέρωσης μιλούν για καιρό για τη ναυτική τραγωδία.

Οι τραγικές παραλείψεις

Η βύθιση του σκάφους, σύμφωνα με τους ειδικούς, υπήρξε ακαριαία, λόγω παραλείψεων στους όρους ασφαλείας: κακή φόρτωση των αυτοκινήτων, ελλιπής κατασκευή του συστήματος ασφάλειας της «μπουκαπόρτας», έλλειψη συστήματος εκροής των εισερχομένων υδάτων και υψηλή ταχύτητα του πλοίου πάρα τη θαλασσοταραχή, για τη διατήρηση της φήμης του ως του ταχύτερου οχηματαγωγού της γραμμής Κρήτης.

Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί στη Γλασκόβη το 1949 ως δεξαμενόπλοιο με το όνομα «Λέστερσαϊρ», για λογαριασμό αγγλικής εταιρείας. Είχε χωρητικότητα 8.922 κόρων, μήκος 498 πόδια, πλάτος 60 πόδια, βύθισμα 36 πόδια και ανέπτυσσε ταχύτητα 17 κόμβων. Το 1964, μετά τη μετασκευή του σε οχηματαγωγό, περιήλθε στην κραταιά εταιρεία των Αδελφών Τυπάλδου («Typaldos Lines») και από το 1965 δρομολογήθηκε στις ακτοπλοϊκές γραμμές της Κρήτης, με δυνατότητα μεταφοράς 1.000 επιβατών και 300 αυτοκινήτων.

Για τη μετατροπή του σε οχηματαγωγό είχε απαιτηθεί η αφαίρεση των υποκαταστρωμάτων και έρματος βάρους 200 τόνων για να γίνει το γκαράζ, με αποτέλεσμα την ανύψωση του μεσοκεντρικού βάρους και τη μείωση της ευστάθειάς του. Πάντως, είχε πάρει άδεια πλοϊμότητας από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.

Η δικαστική απόφαση που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων

Η δίκη η οποία πραγματοποιήθηκε λίγους μήνες μετά, αλλά και η εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό αφήσαν στους επιζώντες και τους συγγενείς των θυμάτων την πικρή γεύση της ατιμωρησίας εκείνων που θεωρούν έως σήμερα ενόχους.

Η δίκη των κατηγορουμένων άρχισε στις 19 Φεβρουαρίου 1968 στο Κακουργιοδικείο Πειραιά. Είχε προηγηθεί μια σειρά αποκαλύψεων σχετικά με βαρύτατες ευθύνες του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας στην έκδοση πλαστογραφημένων πιστοποιητικών αξιοπλοΐας του σκάφους. Στο εδώλιο κάθισαν τέσσερα στελέχη της πλοιοκτήτριας εταιρίας.

H απόφαση του δικαστηρίου εξεδόθη στις 21 Μαρτίου του ιδίου έτους. Με ποινές φυλάκισης από πέντε ως και επτά έτη τιμωρήθηκαν ο εκ των ιδιοκτητών του «Ηράκλειον» Xαράλαμπος Τυπάλδος, ο διευθυντής της εταιρείας Παναγιώτης Κόκκινος και δύο αξιωματικοί του πλοίου. Οι συγγενείς έκαναν λόγο για επιεικείς ποινές σε βάρος των υπευθύνων. Στις 9 Ιανουαρίου 1969 ο δικαστικός φάκελος της υπόθεσης έκλεισε οριστικά, καθώς ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αίτηση αναίρεσης των τεσσάρων, οι οποίοι είχαν καταδικασθεί και σε δεύτερο βαθμό για την τραγωδία.

Οι μαρτυρίες που μιλούν για το τραγικό λάθος

Χαρακτηριστική είναι η κατάθεση -τότε- του υποπλοίαρχου Αλέξανδρου Στεφαδούρου: «Περίπου στις 2 τα ξημερώματα άκουσα έναν κρότο. Γύρισα το κεφάλι μου, και είδα να ανοίγει η μπουκαπόρτα και να πέφτει στη θάλασσα ένα αυτοκίνητο ψυγείο που κουβαλούσε τρόφιμα». Ο ίδιος, τότε, άφησε αιχμές για τον τρόπο με τον οποίο τοποθετήθηκε στο πλοίο εγκάρσια το φορτηγό ψυγείο, το οποίο έφτασε την τελευταία στιγμή και δεν ασφαλίστηκε κατάλληλα: «Όταν το πλοίο πήρε κλίση από την εισροή υδάτων, ο Πλοίαρχος Εμμανουήλ Βερνίκος έδωσε το σύνθημα δια κωδωνοκρουσιών. Μετά τον αντελήφθην να χάνει την ψυχραιμία του. Κατά τη γνώμη μου βασική αιτία δεν ήταν το όχημα. Το πλοίο είχε υποστεί πριν από μία εβδομάδα επισκευές. Έκλεισαν ρωγμές στο διαμέρισμα του αμαξοστασίου κατά τρόπο πλημμελή, από το οποίο ίσως να συνέρρευσαν ύδατα».

Χανιά: 55 χρόνια από την ναυτική τραγωδία του «Ηράκλειον» – Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες

Η 8η Δεκεμβρίου έχει χαρακτηριστεί ως αποφράδα μέρα για τα Χανιά

Πενήντα πέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το ναυάγιο του πλοίου «Ηράκλειον» που βύθισε στο πένθος την Κρήτη και έμεινε στην  ιστορία ως μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες της χώρας.

Διακόσιοι σαράντα ένας άνθρωποι χάθηκαν στα νερά τις Φαλκονέρας, αν και ανεπίσημα ο αριθμός των θυμάτων ήταν πολύ μεγαλύτερος, μιας και σύμφωνα με μαρτυρίες, δεκάδες ήταν εκείνοι που ταξίδευαν χωρίς εισιτήριο τη μοιραία νύχτα του 1966. Τρία χρόνια μετά, την ίδια ημερομηνία, αεροπορική τραγωδία στην Κερατέα με αεροσκάφος που είχε απογειωθεί από τα Χανιά, παρέσυρε στο θάνατο ενενήντα ψυχές. Η 8η Δεκεμβρίου, με τότε απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, έχει χαρακτηριστεί ως αποφράδα μέρα για τα Χανιά.

Το πλοίο «Ηράκλειον» ξεκίνησε από τη Σούδα για το τελευταίο του ταξίδι στις 7.30 το απόγευμα της 7ης Δεκεμβρίου. Στη 1:10 μετά τα μεσάνυχτα, στο γκαράζ του πλοίου ένα φορτηγό ανετράπη λόγω της θαλασσοταραχής. Μετατοπίστηκε, προσέκρουσε στον καταπέλτη ο οποίος άνοιξε και λίγο πριν τις 2 το πλοίο πήρε μεγάλη κλίση. Μέσα σε είκοσι λεπτά είχε βυθιστεί. Πενήντα πέντε χρόνια μετά, οι μαρτυρίες επιζώντων εξακολουθούν να συγκλονίζουν.

Πιασμένος από ένα καφάσι, μαζί με τρεις ακόμη επιβάτες, δύο άνδρες και μια γυναίκα, ο κ. Σταύρος Λαγωνικάκης πάλεψε για τουλάχιστον δεκαεπτά ώρες με τα κύματα. «Βλέπω την προπέλα του πλοίου έξω από το νερό σταματημένη. Κάποιος κόσμος που είχε πέσει πριν από μένα φώναζε διάφορα ονόματα. Ήταν σκοτεινά. Βούτηξα, απομακρύνθηκα και γύρω στα δεκαπέντε μέτρα όταν γύρισα το κεφάλι μου να κοιτάξω πίσω, δεν έβλεπα τίποτα» είπε στο neakriti.gr σε μια από τις δεκάδες περιγραφές οδυνηρής μνήμης για εκείνον.

Όλη τη νύχτα οι ναυαγοί έμειναν αβοήθητοι στα παγωμένα νερά του Αιγαίου βλέποντας δίπλα τους ανθρώπους να πεθαίνουν. Ο κ. Λαγωνικάκης, από τους λίγους επιζώντες του ναυαγίου, θυμάται ακόμη πως «ο συναγερμός χτύπησε όταν το καράβι είχε ήδη αρχίσει να βουλιάζει. Ξύπνησα και αντιλήφθηκα ότι το κεφάλι μου πήγαινε προς τα κάτω και τα πόδια μου ψηλά. Βουλιάζουμε, είπα. Ούτε σωσίβιο έψαξα ,ούτε τίποτα. Έτρεξα. Το σαλόνι ήταν μέσα στο νερό με το ύψος του να φτάνει τα δύο μέτρα. Όσους τους πήρε η κλίση του καραβιού, χάθηκαν για πάντα. Εγώ κατάφερα να σωθώ. Φυσικά δεν περίμενα να γλιτώσω».

Το πλοίο των αδελφών Τυπάλδου είχε αναχωρήσει για τον Πειραιά με άσχημες καιρικές συνθήκες. Βυθίστηκε στη θαλάσσια περιοχή της Φαλκονέρας μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Από τους εβδομήντα τρεις ναυτικούς, μέλη του πληρώματος και τους εκατόν ενενήντα ένα επιβάτες ,σώθηκαν μόνο σαράντα έξι.

Στη μνήμη των Χανιωτών παραμένει ως ηρωική μορφή η πανέμορφη νεαρή Άλκηστις Αγοραστάκη. Φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών η 22χρονη Χανιώτισσα ήταν η μοναδική γυναίκα που έδωσε μάχη με τα κύματα, έσωσε συνεπιβάτες της, αλλά η ίδια δεν τα κατάφερε. Διασωθέντες είπαν πως την έβλεπαν να παλεύει με τα κύματα μέχρι τις έξι το πρωί και πέθανε από το κρύο και την εξάντληση. Άλλοι λένε ότι την κτύπησε άσχημα ο γάντζος πλοίου που προσπάθησε να τη σώσει… Η  Ακαδημία Αθηνών στην ετήσια απονομή των ηθικών διακρίσεων του 1967 την τίμησε με το χάλκινο μετάλλιο για «το συγκινητικό ηρωισμό και την αυταπάρνηση που επέδειξε». Το όνομα της έχει δοθεί σαν ελάχιστη ένδειξη αναγνώρισης του ηρωικού τέλους της, σε κεντρικό πάρκο της πόλης των Χανίων.

Η τραγωδία με την πτήση ΟΑ 954 από τα Χανιά

Η είδηση του αεροπορικού δυστυχήματος συγκλόνισε την τοπική κοινωνία όπως αποτυπώνεται στο πρωτοσέλιδο των "Χανιώτικων νέων", της Τρίτης 9 Δεκεμβρίου

Τρία χρόνια μετά και πριν τα Χανιά συνέλθουν από το πένθος, αεροσκάφος της Ολυμπιακής Αεροπορίας που εκτελούσε την πτήση Χανιά-Αθήνα, συνετρίβη σε ορεινή περιοχή της Κερατέας Αττικής.

Το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου, το αεροσκάφος, που πετούσε από τα Χανιά προς την Αθήνα, ειδοποίησε τον πύργο ελέγχου στο αεροδρόμιο της Αθήνας ότι έχει θέσει σε λειτουργία το ILS, το τυφλό σύστημα προσγείωσης. Η πτήση είχε καθυστέρηση, καθώς ο κυβερνήτης προσπαθούσε να αποφύγει το μέτωπο της κακοκαιρίας. Μέχρι την προσγείωση απέμεναν 2 λεπτά. Καταιγίδα και δυνατοί νότιοι άνεμοι ήταν το σκηνικό του καιρού.

«Χάνω ύψος, χάνω ύψος» ήταν τα τελευταία λόγια του κυβερνήτη, με τον πύργο ελέγχου να απαντά: «Πήγαινε προς τη θάλασσα». Ήταν 20:50, όταν οι κάτοικοι της Κερατέας άκουσαν έναν παράξενο θόρυβο και βγαίνοντας από τα σπίτια τους αντίκρισαν ένα αεροπλάνο να χάνει συνεχώς ύψος. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, άκουσαν μια έκρηξη και ακολούθησαν άλλες τρεις. Από μακριά έβλεπαν μια λάμψη και φωτιές. Το αεροπλάνο είχε συντριβεί και κανείς από τους επιβάτες και το πλήρωμα δεν επέζησε. Η επιτροπή αποφάνθηκε ότι το ιπτάμενο πλήρωμα του θαλάμου διακυβέρνησης είχε παρεκκλίνει από τη σωστή διαδρομή και είχε κατέβει κάτω από το ελάχιστο ασφαλές υψόμετρο, ενώ πραγματοποιούσε προσέγγιση ILS (Instrument Landing System), δηλαδή διαδικασία προσγείωσης με όργανα.

Κάτοικοι της Κερατέας στο σημείο… το βελάκι δείχνει το ακριβές σημείο πτώσης…

Η ανακοίνωση της Ολυμπιακής Αεροπορίας

Η σχετική ανακοίνωση της Ο.Α εταιρίας, που δημοσιεύεται τότε στις εφημερίδες αναφέρει: «Η Ολυμπιακή Αεροπορία αγγέλλει μετά βαθυτάτης οδύνης, ότι σήμερον και περί ώραν 21.00, αεροσκάφος DC 6 B πτήσεως 954 εκ Χανίων προς Αθήνας, κατέπεσεν εις περιοχήν Κερατέας Αττικής. Ουδείς εκ των 85 επιβατών και του πενταμελούς πληρώματος φέρεται ως επιζών».
Μια ημέρα μετά την αεροπορική τραγωδία το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων με ομόφωνη απόφασή του κήρυξε την 8η Δεκεμβρίου, ως αποφράδα ημέρα για τα Χανιά.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ!!!

You may also like

Είμαστε μια ομάδα που αποτελείται απο δημοσιογράφους, ερευνητές, εκφωνητές, οικονομολόγους και όχι μόνο. Αν έχετε τυχόν ερωτήσεις, είμαστε στη διάθεσή σας στο ακόλουθο e-mail.

Contact: [email protected]

@ 2022 – All Right Reserved. Designed and Developed by WebLegends.gr