Συνωμότησαν και συνασπίστηκαν επιχειρώντας τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μέσα σε μερικές ώρες, από πανίσχυρη ελίτ ανταρτών μετατράπηκαν στους κακούς μιας υπόθεσης η οποία πλήγωσε βαθιά εκατομμύρια φιλάθλους.

Η αποτυχημένη ανταρσία της European Super League είχε συγκεκριμένους γονείς και κηδεμόνες, ένα κλαμπ ζάπλουτων επιχειρηματιών ή αλλιώς των «12 αποστόλων» της παρ’ ολίγον καταστροφής του Champions League.

Αντρέα Ανιέλι της Γιουβέντους: Το «φίδι»

Στόχος οργίλων επικρίσεων και περιζωσμένος ασφυκτικά από τις φήμες ότι τελεί υπό παραίτηση ή έχει ήδη παραιτηθεί, ο Αντρέα Ανιέλι είναι ένας από τους κεντρικούς αποδέκτες της κατακραυγής για το φιάσκο της European Super League. Οχι αδίκως, εφόσον ως πρόεδρος της Γιουβέντους θεωρείται πρωτεργάτης και εμπνευστής του παρ’ ολίγον εναλλακτικού, αντάρτικου Champions League. Για τους χειρισμούς του Ανιέλι στην υπόθεση ESL, ο πρόεδρος της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν τον χαρακτήρισε «ψεύτη» και «φίδι». Εως πριν από μερικές ημέρες, εκτός από συνεργάτες, Τσέφεριν και Ανιέλι ήταν στενοί φίλοι, ακόμη και συγγενείς, εφόσον ο επικεφαλής της UEFA έχει βαφτίσει την κόρη του Αντρέα Ανιέλι.

Οπότε, όταν ακόμη και ο κουμπάρος του τον λούζει δημοσίως με τα πλέον προσβλητικά σχόλια, δεν είναι καθόλου παράξενο το ότι π.χ. ο πρόεδρος της Τορίνο, μιας ποδοσφαιρικής ομάδας με έδρα την ίδια πόλη με τη Γιουβέντους, αποκαλεί τον Αντρέα Ανιέλι «Ιούδα». Προδότης του ιταλικού calcio ο ανιψιός του Τζιάνι Ανιέλι; Αν κάποιος αφεθεί στον χείμαρρο των εναντίον του δημοσιευμάτων, ο Αντρέα Ανιέλι, μόλις στα 45 του χρόνια, θα πρέπει να θεωρείται τελειωμένος από τον χώρο του ποδοσφαίρου.

Ωστόσο, οτιδήποτε αφορά το πρόσωπο και τη θέση του, θα πρέπει να εξετάζεται σε συνάρτηση με τη βούληση της δυναστείας Ανιέλι. Εν αντιθέσει με τις υπόλοιπες 11 ομάδες οι οποίες ενεπλάκησαν στη δημιουργία της European Super League, η Γιουβέντους ανήκει, από το 1923 και κατά μερίδιο 64% σήμερα, σε έναν οικογενειακό όμιλο επιχειρήσεων. Ασχέτως εάν ο όμιλος αυτός είναι αχανής και περιλαμβάνει πλήθος εταιρειών, με τζίρο που αντιστοιχεί στο 3% του ΑΕΠ της Ιταλίας, όλες οι αποφάσεις για τις επιμέρους δραστηριότητες λαμβάνονται από την οικογένεια Ανιέλι. Επομένως, ακριβώς όπως πριν από 10 χρόνια ο Αντρέα Ανιέλι ανέλαβε την προεδρία της Γιουβέντους κατ’ εντολήν του εξαδέλφου του, Τζον Ελκαν, έτσι και το αν θα παραμείνει ή όχι στη θέση του δεν εξαρτάται αποκλειστικά ούτε από τον ίδιο ούτε από τους πολεμίους του.

Επί των ημερών του Αντρέα Ανιέλι, η Γιουβέντους άφησε πίσω της τα πέτρινα χρόνια και κατέκτησε 9 διαδοχικά πρωταθλήματα και 4 νταμπλ στην Ιταλία. Ο Ανιέλι ήταν επίσης αυτός που έφερε τον Κριστιάνο Ρονάλντο στην ομάδα αντί 112 εκατ. ευρώ, όπως όμως ήταν ο ίδιος που επέλεξε τον Αντρέα Πίρλο, σπουδαίο ως ποδοσφαιριστή αλλά ελάχιστα πεπειραμένο σε ρόλο προπονητή, για να κοουτσάρει τη Γιούβε. Τα έσοδα της ομάδας την προηγούμενη χρονιά ήταν 397,9 εκατ., το χρέος όμως εκτοξεύτηκε, κυρίως εξαιτίας της πανδημίας, σε 357,8 εκατ. ευρώ.

Η κάλυψη της ταμειακής τρύπας ήταν, άλλωστε, αυτή που κατά κύριο λόγο ώθησε τον Ανιέλι να «συνωμοτήσει» με την αντιστοίχως καταχρεωμένη ποδοσφαιρική αριστοκρατία για τη δημιουργία της ESL. Ομως, θα ήταν αφελές να πιστέψει κανείς ότι ο Αντρέα είχε αφήσει στο σκοτάδι τον Τζον Ελκαν σχετικά με τα σχέδιά του. Και ενώ κυκλοφορούν αντιφατικές φήμες για τις σχέσεις των δύο κληρονόμων (εχθρικές σύμφωνα με ορισμένους, αρμονικές κατ’ άλλους), πριν ξεγράψει κάποιος τον Αντρέα Ανιέλι θα πρέπει να λάβει υπόψη ότι, εκτός από την εμπλοκή του στο ποδόσφαιρο, είναι μέλος του Δ.Σ. στον όμιλο αυτοκινητοβιομηχανιών Stellantis, ο οποίος προέκυψε από τη συγχώνευση του γκρουπ Fiat-Chrysler με εκείνο της Peugeot-Citroen.

Και σε ό,τι αφορά τον συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στους μετόχους της μητρικής εταιρείας Giovanni Agnelli B.V., ο Αντρέα Ανιέλι κατέχει σε αυτήν το δεύτερο μεγαλύτερο μερίδιο (11,85%) μετά το 38% του Τζον Ελκαν. Συνεπώς, αν εν τέλει ο Αντρέα απομακρυνθεί από τη Γιουβέντους, η οικογένεια θα φροντίσει να τον αντικαταστήσει με κάποιο άλλο μέλος της, όπως τον επίσης εξάδελφο Αλεσάντρο Νάσι. Διότι η European Super League μπορεί να παρήλθε προτού έλθει, η δυναστεία όμως είναι πάντα εδώ.

Σεΐχης Μανσούρ της  Μάντσεστερ Σίτι: Πρώτος στην έξοδο

Με δεδομένο ότι η Σίτι ήταν η πρώτη από τις έξι βρετανικές ομάδες που αποσύρθηκαν από τη European Super League, κατ’ ουσίαν δυναμιτίζοντας τα θεμέλιά της, το αξιοπερίεργο δεν είναι η αποχώρηση αλλά η προσχώρησή της στην αντάρτικη λίγκα. Ο ιδιοκτήτης της Μάντσεστερ Σίτι εκ μέρους του Abu Dhabi United Group από το 2008 ως σήμερα, ο 50χρονος αναπληρωτής πρωθυπουργός των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, σεΐχης Μανσούρ Μπιν Ζάγεντ Αλ Ναχιάν, δεν έχει ως χαρακτηριστικό του τις βεβιασμένες ενέργειες – και πολύ λιγότερο, βέβαια, τις γκάφες ολκής, όπως η εμπλοκή στην ESL.

Ο σεΐχης έχει επενδύσει περίπου 1,5 δισ. ευρώ στην επιχείρηση αναγέννησης της Μάντσεστερ Σίτι και, παρά το αστρονομικό ύψος του ποσού, πρόκειται για χρήματα που δεν ξοδεύτηκαν αστόχαστα. Με πρωταγωνιστή τον Πεπ Γκουαρντιόλα, τον κορυφαίο ίσως προπονητή ποδοσφαίρου στον κόσμο, ο σεΐχης Μανσούρ και οι επιτελείς του συναρμολόγησαν μεθοδικά μια καινούρια υπερδύναμη. Πέρα από τα πρωταθλήματα, τα νταμπλ και τα τριπλ, η επιτυχία της Σίτι λειτουργεί ως πρότυπο καλών πρακτικών, μέσω ενός πλέγματος επιχειρηματικών πρωτοβουλιών περί τον αθλητισμό.

Το City Football Group έχει μερίδια σε 11 ποδοσφαιρικούς συλλόγους ανά τον πλανήτη και επενδύει σε υποδομές, δημιουργώντας ακόμη και εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ο σεΐχης Μανσούρ έχει σπουδάσει στις ΗΠΑ και είναι γνήσιος οπαδός της ομάδας του, η οποία πλέον έχει ετήσια έσοδα της τάξης των 550 εκατ. ευρώ. Ο απώτερος στόχος του, όμως, δεν είναι να αυξήσει την ήδη γιγαντιαία περιουσία του, αλλά μέσω του ποδοσφαίρου να εδραιώσει τη λεγόμενη «soft power», μια δύναμη έμμεσης παρέμβασης στα πολιτικά πράγματα, κάτι που επιδιώκει συστηματικά η νέα γενιά ηγετών από τον αραβικό κόσμο και τη Μέση Ανατολή.

Υπ’ αυτή την έννοια, ο σεΐχης Μανσούρ το τελευταίο που επιθυμούσε ήταν να ξεσηκώσει τη δυσαρέσκεια των φιλάθλων. Γι’ αυτό και ανακάλεσε άρον άρον την αρχική απόφαση περί στήριξης της ESL.

Φλορεντίνο Πέρεθ της Ρεάλ Μαδρίτης: Ο «εγκέφαλος»

Οι δηλώσεις του ότι «η ESL δεν πέθανε, απλώς τέθηκε σε προσωρινή παύση» και, ακόμη χειρότερα, «μάλλον δεν εξηγήσαμε σωστά τι θέλαμε να πετύχουμε» μαρτυρούν δύο στοιχεία: α) ότι ο Φλορεντίνο Πέρεθ είναι αμετανόητος για το αποτυχημένο πραξικόπημα, β) ότι διεκδικεί με υπερηφάνεια την κηδεμονία της ιδέας περί European Super League. Εξάλλου, έστω και τυπικά πλέον, παραμένει ο πρώτος πρόεδρος της αντάρτικης λίγκας.

Μάλιστα, μιλώντας με περιφρόνηση για τους ομολόγους του οι οποίοι βιάστηκαν να αποστατήσουν από την… αποστασία των 12, ο Φλορεντίνο Πέρεθ τούς αποκαλεί «φοβητσιάρηδες γέρους». Ο ίδιος, όμως, δεν διάγει την πρώτη του νιότη. Είναι 74 ετών, με προσωπική περιουσία 2,2 δισ. δολαρίων και ένα αστείρευτο πάθος για δύναμη και εξουσία. Με ένα τριετές διάλειμμα την περίοδο 2006-2009, είναι από το 2000 ο απόλυτος κυρίαρχος της Ρεάλ Μαδρίτης, καθώς επανεκλέγεται, σταθερά και σχεδόν εκτός συναγωνισμού, πρόεδρος της εταιρείας λαϊκής βάσης στην οποία ανήκει ο σύλλογος. Πολιτικός μηχανικός, επικεφαλής του Grupo ACS, του μεγαλύτερου κατασκευαστικού ομίλου της Ισπανίας, με σταδιοδρομία στην πολιτική, ο Πέρεθ βρήκε στο ποδόσφαιρο το ιδανικό πεδίο για να ξεδιπλώσει τις διοικητικές του ικανότητες.

Ξεκινώντας με τη μεταγραφή του Λουίς Φίγκο το 2000 από την Μπαρτσελόνα, ο Φλορεντίνο Πέρεθ οικοδόμησε τους «Γκαλάκτικος», προσθέτοντας τουλάχιστον έναν σούπερ σταρ ανά σεζόν. Ο σημερινός προπονητής της Ρεάλ, Ζινεντίν Ζιντάν, ο Ρονάλντο, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, ο Μάικλ Οουεν, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Γκάρεθ Μπέιλ, ο Καρίμ Μπενζεμά και πολλοί άλλοι λαμπροί αστέρες μετακόμισαν στη Μαδρίτη μετά από πρόσκληση του Πέρεθ.

Ο οποίος δημιούργησε μια αυτοκρατορία μέσω του παγκόσμιου μάρκετινγκ της Ρεάλ ως brand, με έσοδα άνω των 690 εκατ. ευρώ – και δη σε μια κακή χρονιά όπως το 2020. Με χρέη 354,3 εκατ. ευρώ, ο Πέρεθ εμμέσως εκβιάζει συναισθηματικά τους υποστηρικτές της ομάδας λέγοντας ότι «χωρίς τη European Super League δεν μπορώ να φέρω τον Κιλιάν Εμπαπέ στη Ρεάλ». Κατ’ αυτό τον τρόπο, παρά την αναταραχή που προκάλεσε με την ESL, ο Φλορεντίνο Πέρεθ παραμένει ψηλά στην εκτίμηση των φιλάθλων. Περιέργως, ο λαός της Ρεάλ στηρίζει τον πρόεδρο, θεωρώντας τον «θύμα των καρχαριών του ποδοσφαίρου» και όχι θύτη.

Τζον Χένρι της Λίβερπουλ: Οπως Αμερική

Εάν δεν υπήρχε δίπλα του η φλογερή παρουσία της τρίτης συζύγου του, της κατά 30 χρόνια νεότερής του, Λίντα Πιτσούτι, η προσωπικότητα του Τζον Γ. Χένρι θα παρέμενε εσαεί απόμακρη και γκρίζα. Η δυναμική μελαχρινή Λίντα, πιθανώς λόγω της ιταλικής καταγωγής της, δυσκολεύεται να περάσει απαρατήρητη. Εξάλλου, με αμφίεση τύπου «η γυναικάρα με τα κόκκινα» εμφανίζεται ακόμη και στον αγωνιστικό χώρο, προκειμένου να υποστηρίξει τη Λίβερπουλ σε ματς κρίσιμης σημασίας.

Η Λίντα Πιτσούτι, εκτός από σύντροφος της ζωής του, είναι και συνέταιρος του Τζον Χένρι σε διάφορες επιχειρήσεις, όπως στην εφημερίδα «Boston Globe», την οποία διευθύνει η ίδια. Εξαιρουμένης όμως της Λίντα, ο Τζον Χένρι θα μπορούσε να έχει διαφύγει από την προσοχή, ακόμη και στην περίπτωση της εμπλοκής του στην αποτυχημένη ανταρσία της European Super League. Για το επώδυνο αυτό φιάσκο ο Χένρι μπήκε στον κόπο να απευθυνθεί στους οπαδούς της Λίβερπουλ ζητώντας ταπεινά συγγνώμη.

«Λυπάμαι», λέει ο Τζον Χένρι, «και είμαι ο μοναδικός υπεύθυνος για το άνευ λόγου αρνητικό κλίμα που δημιουργήθηκε τις τελευταίες ημέρες. Είναι κάτι που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω και δείχνει τη δύναμη που έχουν οι φίλαθλοι σήμερα και που, ορθώς, θα συνεχίσουν να έχουν». Για τον 72χρονο Αμερικανό επιχειρηματία, η Λίβερπουλ είναι απλώς ένα στοιχείο του χαρτοφυλακίου του δίπλα σε άλλα, όπως η ομάδα μπέιζμπολ Ρεντ Σοξ της Βοστόνης.

Το γεγονός ότι η Λίβερπουλ είναι μία από τις πιο δημοφιλείς ποδοσφαιρικές ομάδες στον πλανήτη αποτελεί για τον Χένρι ένα επιπλέον εμπορικό πλεονέκτημα. Αλλά η μείωση των εσόδων από τα 614 εκατ. το 2019 στα 565 εκατ. ευρώ το 2020 είναι κάτι που τον συγκινεί όσο τίποτε άλλο. Εξ ου και συμμετείχε πρόθυμα στη συνωμοσία της ESL, εφόσον, κατά τον ασθματικό δισεκατομμυριούχο Τζον Χένρι, οι αθλητικοί σύλλογοι δεν διαφέρουν κατ’ ουσίαν σε τίποτα από οποιουδήποτε άλλου τύπου επιχειρήσεις που επιδιώκουν το κέρδος.

Η ντρίμπλα του Αμπράμοβιτς, ο «αμίλητος Σταν» και το τάκλιν του Μουρίνιο

Το παρατσούκλι «Σταν ο Αμίλητος» είναι απολύτως χαρακτηριστικό για τον τρόπο που ο Αμερικανός κροίσος Σταν Κρόνκι αντιμετωπίζει τη δική του ομάδα, την Αρσεναλ. Η αποχή από το ζωντανό γίγνεσθαι του βρετανικού και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είναι κεντρικός πυλώνας για το modus operandi των περισσότερων από τους ιδιοκτήτες ιστορικών ομάδων.

Αποστασιοποιημένοι και βάσει εμπρόθετης επιλογής άσχετοι με το άθλημα, επιχειρηματίες όπως ο Κρόνκι ή ο Ζανγκ Τζιντόνγκ, ο αυτοδημιούργητος Κινέζος δισεκατομμυριούχος και ιδιοκτήτης της Ιντερ, είχαν ελάχιστους ενδοιασμούς να προσυπογράψουν το μανιφέστο της απόσχισης από την UEFA. Κατά σύμπτωση, τόσο ο Κρόνκι όσο και ο Τζιντόνγκ έχουν εμπλέξει στη διοίκηση της Αρσεναλ και της Ιντερ αντίστοιχα τους υιούς και διαδόχους τους. Στα 29 του χρόνια ο Κανγκγιάνγκ ή Στίβεν Ζανγκ είναι πρόεδρος της ιστορικής Ιντερνατσιονάλε του Μιλάνου, αν μη τι άλλο, μιας αθλητικής επιχείρησης με έσοδα περίπου 300 εκατ. τον χρόνο. Παρομοίως, ο 40άρης Τζος Κρόνκι είναι γενικός διευθυντής της Αρσεναλ και υπ’ αυτή την ιδιότητά του υφίσταται οξύτατη κριτική -κράξιμο κοινώς- από τους οπαδούς των «Κανονιέρηδων» για την υπόθεση ESL.

Γιος του βασικού επενδυτή είναι και ο Γκόρντον Σίνγκερ, ο οποίος επιχειρεί να εμπλακεί στο διοικητικό σχήμα της Μίλαν, δίπλα στον ελληνικής καταγωγής CEO Ιβάν Γκαζίδη. Ο πατέρας του Γκόρντον, ο Πολ, έχει επενδύσει 680 εκατ. ευρώ στην ομάδα από το 2018, όταν και την εξαγόρασε σε τιμή ευκαιρίας, μια και είχε χρεοκοπήσει. Ο 76χρονος Αμερικανοεβραίος Πολ Σίνγκερ, με σπουδές στο Χάρβαρντ και περιουσία 4,3 δισ. δολαρίων, είναι ένας από τους ισχυρότερους παίκτες στην αρένα των hedge funds. Ενώπιόν του, ακόμη και ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς μοιάζει κοινός ερασιτέχνης.

Αδιάφορος ως προς το τι κάνει στο γήπεδο η Τότεναμ θεωρείται επίσης ο ιδιοκτήτης της, ο 84χρονος Βρετανός μεγαλοεπιχειρηματίας και επενδυτής Τζο Λούις. Ο αντ’ αυτού, ο πρόεδρος του συλλόγου Ντάνιελ Λέβι, βρίσκεται εσχάτως στο προσκήνιο, αφενός λόγω της ESL και αφετέρου διότι απέλυσε τον «Εκλεκτό» κόουτς Ζοζέ Μουρίνιο. Ο ομόλογος του Λέβι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο αντιπρόεδρος Εντ Γούντγουορντ, έχει ήδη παραιτηθεί, ως αποδιοπομπαίος τράγος για την ανάμειξη των «Κόκκινων Διαβόλων» στο σατανικό σχέδιο της ESL. Η οφειλόμενη συγγνώμη από τους οπαδούς εκφράστηκε από τον Τζόελ Γκλέιζερ, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του, τον Αβραάμ, μοιράζονται τον τίτλο του προέδρου της Γιουνάιτεντ. Αμερικανοί και βαθύπλουτοι, οι Γκλέιζερ εμφανίζονται σποραδικά στις κερκίδες του Ολντ Τράφορντ, χωρίς όμως ουσιαστική επαφή με τον κόσμο της ομάδας.

Σημειωτέον, δε, ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η τέταρτη πιο πλούσια ομάδα της Ευρώπης με έσοδα 580,4 εκατ. ετησίως, έχει ένα εξίσου θεόρατο χρέος, ύψους 524 εκατ. ευρώ. Ως ιδιοκτήτης της Τσέλσι από το 2003, ο Ρωσοεβραίος μεγιστάνας Ρομάν Αμπράμοβιτς διαφοροποιείται από το μοντέλο του αποστασιοποιημένου ιδιοκτήτη. Χάρη στα κεφάλαια που γενναιόδωρα επένδυσε, η Τσέλσι αναβιβάστηκε σε πρωταγωνίστρια του βρετανικού και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, με τον Αμπράμοβιτς να επιλέγει έναν ρόλο εντός και εκτός της καθημερινής διοίκησης του συλλόγου.

Ετσι εξηγείται ότι η κατακραυγή για την ESL διοχετεύτηκε στoν πρόεδρο Μπρους Μπακ και σε άλλα στελέχη της διοίκησης, όχι όμως στον Ρομάν Αμπράμοβιτς. Το οικογενειακό μοντέλο της κληρονομικής διαδοχής εφαρμόζεται και στη δεύτερη ομάδα της Μαδρίτης, την Ατλέτικο. Σημερινός επικεφαλής, ως κάτοχος του 51% των μετοχών της αφού το 1993 παρέλαβε τη σκυτάλη από τον πατέρα του, τον επιχειρηματία και πολιτικό Χεσούς Χιλ, είναι ο Μιγκέλ Ανχελ Xιλ Μαρίν. O 58χρονος κτηνίατρος βαρύνεται με την ευθύνη για τη συμμετοχή της Ατλέτικο στην ίδρυση της European Super League. Παραδόξως, ως τελευταίος από τους 12 στασιαστές της ESL εμφανίζεται ο εκπρόσωπος του πρώτου σε οικονομική ισχύ συλλόγου στην Ευρώπη, της Μπαρτσελόνα.

Ο 58χρονος Καταλανός δικηγόρος και πρώην βουλευτής Zοάν Λαπόρτα ανέλαβε καθήκοντα προέδρου της Μπάρτσα μόλις στις 7 Μαρτίου – αν και η τρέχουσα είναι η δεύτερη θητεία του ως επικεφαλής του ποδοσφαιρικού μεγαθηρίου. Το γεγονός ότι η Μπαρτσελόνα δεν έχει αποχωρήσει επισήμως από τη European Super League πιθανώς σημαίνει κάτι για τις μελλοντικές κινήσεις του συλλόγου. Σε ό,τι τον αφορά, πάντως, ο Ζοάν Λαπόρτα δηλώνει ότι «ένας θεσμός όπως η ESL είναι απολύτως απαραίτητος. Βέβαια, την τελική απόφαση για το εάν θα προσχωρήσουμε σε αυτή τη λίγκα ή όχι θα την πάρουν τα μέλη της Μπαρτσελόνα, οι ίδιοι οι φίλαθλοι».

Ιβάν Γκαζίδης, ο Ελληνας των €4 εκατ. τον χρόνο από τη Μίλαν

Ολο το παρασκήνιο πίσω από την άτακτη οπισθοχώρηση του ισχυρού άνδρα της Μίλαν, που ονειρευόταν το κλαμπ των ισχυρών με όλα τα παρελκόμενα

του Διονύση Θανάσουλα

Την περασμένη Δευτέρα, την ώρα που η ομάδα της Μίλαν έκανε προπόνηση, τα νέα για την ESL, την Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα, είχαν βάλει φωτιά στον χώρο του ποδοσφαίρου. Η παλιά δόξα των Ροσονέρι και νυν τεχνικός διευθυντής του ιστορικού κλαμπ, Πάολο Μαλντίνι, δεν είχε και την καλύτερη διάθεση. Έγινε ακόμη χειρότερη, όταν τον ειδοποίησαν ότι ο διευθύνων σύμβουλος της ομάδας Ιβάν Γκαζίδης, ερχόταν για να μιλήσει στους παίχτες για την νέα λίγκα. Δεν δυσκολεύθηκε καθόλου να του πει ότι δεν θα του επέτρεπε την είσοδο στα αποδυτήρια, λέγοντάς του ότι δεν ήθελε να αναστατωθούν οι ποδοσφαιριστές από τις εξελίξεις που έτρεχαν.

Μόνο που ο Ιβάν Γκαζίδης δεν έχει συνηθίσει να του λένε όχι οι υφιστάμενοι του, ακόμη και αν έχουν πολύ βαρύ όνομα στον χώρο του ποδοσφαίρου, όπως ο Πάολο Μαλντίνι. Άνθρωποι του χώρου που τον ξέρουν καλά λένε ότι δεν θα ξεχάσει εύκολα αυτό το «όχι» από τον θρύλο της Μίλαν ο «συνήγορος του διαβόλου». Αυτός που υποχώρησε άτακτα μαζί με τους άλλους 10-ο Φλορεντίνο Πέρεθ της Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο «τρελός του χωριού» που επιμένει-μπροστά στον κυκλώνα που σηκώθηκε κατά της ESL, από οπαδούς, προπονητές και ποδοσφαιριστές μεγάλων κλαμπ.

«Είμαστε σίγουροι ότι αυτός ο νέος διαγωνισμός θα εξάψει τη φαντασία δισεκατομμυρίων οπαδών ποδοσφαίρου σε όλο τον κόσμο και θα είναι ένα νέο, συναρπαστικό κεφάλαιο για το παιχνίδι» έγραφε ο Γκαζίδης σε επιστολή που απέστειλες προς τους χορηγούς και τους εμπορικούς συνεργάτες της Μίλαν.

Πρόσθεσε μάλιστα ότι η Μίλαν δεν θέλει να εγκαταλείψει τη Σέριε Α παρά την μετακίνηση στην ESL, με την ομάδα του να είναι εννέα βαθμούς πίσω από την μεγάλη της αντίπαλο Ίντερ. «Θα παραμείνει ο σημαντικότερος θεσμός του Σαββατοκύριακου στην Ιταλία και η Μίλαν είναι περήφανη που παραμένει» συμπλήρωσε, λίγες ώρες πριν αρχίσουν οι αποχωρήσεις των ομάδων από το νέο εγχείρημα. Πλέον ο ισχυρός άνδρας της Μίλαν θα πρέπει να ανασκουμπωθεί, να ξεχάσει προς το παρόν την λίγκα των ισχυρών και να δει πως θα κάνει τους Ροσονέρι να γίνουν πάλι μια ομάδα-φόβητρο για τους αντιπάλους της.

Από το απαρτχάϊντ στο Λονδίνο

Τα τελευταία 24ωρα δεν ήταν τα μόνα δύσκολα στην διαδρομή του γιου ενός έλληνα μετανάστη, που γενννήθηκε στην Νότια Αφρική. Είχαν προηγηθεί και άλλα όπως αυτό της 20ης Ιουνίου του 2011, τότε που ο Γκαζίδης ήταν διευθύνων σύμβουλος της Άρσεναλ. Οι ιθύνοντες της Μπαρτσελόνα έφταναν στο Λονδίνο και ο ίδιος μαζί με τον προπονητή των «κανονιέρηδων» Αρσέν Βενγκέρ θα έδιναν σκληρή μάχη για να παραχωρήσουν στην ομάδα από την Καταλωνία τον Σεσκ Φάμπρεγκας. Τους ερχόμενους μήνες Άρσεναλ αντιμετώπισε ακόμα περισσότερα προβλήματα όπως το κακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, την οχτάρα από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το μέλλον του Βενγκέρ. Ο τελευταίος μέχρι την άφιξη του Γκαζίδη στο κλαμπ, είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, σε ότι αφορούσε τους «Κανονιέρηδες» και δεν ένιωσε τρελή χαρά με την έλευση του νέου διευθύνοντος συμβούλου. Γεννημένος την εποχή του απαρτχάϊντ στη Νότια Αφρική, μεγαλωμένος στην Αγγλία και με πτυχίο της Νομικής από την Οξφόρδη, δούλεψε σε ένα από τα μεγαλύτερα δικηγορικά γραφεία της Νέας Υόρκης πριν ασχοληθεί με τη στρογγυλή θεά.

Το κλάμα του ακούστηκε για πρώτη φορά στις 13 Σεπτεμβρίου του 1964 στο Γιοχάνεσμπουργκ όπου και μεγάλωσε για λίγο, όμως έμαθε πολύ αργότερα, ότι ο πατέρας του πληροφορήθηκε την είδηση από τους δεσμοφύλακές του. Νεαρός γιατρός τότε ο Κώστας Γκαζίδης πήγε κόντρα στο απαρτχάιντ, όταν έκανε την ειδικότητά του, αρνούμενος να δεχθεί τον κανονισμό. Σύμφωνα με αυτόν στο μάθημα της ανατομίας στο νεκροτομείο, η παρουσία των μαύρων φοιτητών της Ιατρικής ήταν επιτρεπτή , μόνο όταν εξεταζόταν μαύρο πτώμα Όταν το πτώμα ήταν λευκού ατόμου έπρεπε να αποχωρήσουν από την αίθουσα! Ο Κώστας Γκαζίδης πλήρωσε πολύ ακριβά την εναντίωσή του στον κανονισμό, αφού καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση, ξεχνώντας την πολύ καλή ποιότητα ζωής που είχε μαζί με την σύζυγό του Δωροθέα. Το χειρότερο όμως που του έκαναν ήταν όταν τον ενημέρωσαν ότι η γυναίκα του γέννησε ένα αγοράκι! Αφού τον άφησαν να χαρεί δύο λεπτά του είπαν ότι το παιδί δεν έζησε μετά την γέννα, θέλοντας να τον τσακίσουν ψυχολογικά.

Από το City στην Οξφόρδη!

Μετά από την αποφυλάκισή του, ο πατέρας του με την μητέρα του εγκαταλείπουν την Νότια Αφρική και εγκαθίστανται στο Μάντσεστερ της Αγγλίας, όταν ο Ιβάν είναι τεσσάρων ετών. Εκεί θα τελειώσει το δημοτικό σχολείο και θα μυηθεί στο ποδόσφαιρο-τόσο πολύ-που θα εξελιχθεί σε ένα από τα καλύτερα ποδοσφαιρικά ταλέντα της περιοχής. Μεγαλώνοντας εκτός από την μπάλα εντρυφεί στη μουσική, μαθαίνει ντραμς πλην όμως όταν έρχεται η ώρα να αποφασίσει για το μέλλον του επιλέγει να σπουδάσει νομικά στο περίφημο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Εκεί θα διαπρέψει για άλλη μια φορά στο ποδόσφαιρο, παίζοντας εξαιρετικά απέναντι στον αιώνιο εχθρό, την ομάδα του Κέιμπριτζ.

Αμέσως μετά το τέλος των σπουδών του το 1986 αρχίζει να εργάζεται στην Βρετανία και μετακομίζει στη Νέα Υόρκη το 1992, όπου θα δουλέψει σε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο γνωστά δικηγορικά γραφεία της Αμερικής, τη νομική φίρμα Latham & Watkins για δύο χρόνια. Η χρονιά-ορόσημο στη ζωή του είναι το 1994, όταν ο Ιβάν Γκαζίδης είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της MLS, του Αμερικανικού επαγγελματικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος.

Οι Αμερικανοί που δεν είναι εξοικειωμένοι με το άθλημα, το σνομπάρουν στην αρχή. Ο Γκαζίδης πέφτει με τα μούτρα στη δουλειά, ειδικά στον τομέα της οικονομικής ανάπτυξης του αθλήματος. Τα καταφέρνει τόσο καλά, που το 2008, δέχεται πρόταση από τους «κανονιέρηδες» της Άρσεναλ, να αναλάβει την θέση του CEO στην ομάδα. Δεν θα το σκεφτεί πολύ για να αφήσει την MLS και να αναλάβει μια από τις πιο ιστορικές ομάδες της Αγγλίας με εκατομμύρια οπαδούς σε όλο τον κόσμο.

Ο άνθρωπος πίσω απ’ όλα τα συμβόλαια!

Η επιλογή των διοικούντων γίνεται δεκτή με έναν μάλλον προσποιητό ενθουσιασμό από τον προπονητή Αρσέν Βενγκέρ, ο οποίος δείχνει να «αγκαλιάζει» από την πρώτη στιγμή τον Γκαζίδη. Ο Έλληνας αναλαμβάνει και πολλά από τα καθήκοντα του αντιπροέδρου Ντέιβιντ Ντέιν, το νούμερο ένα τότε στην Άρσεναλ. Από τις πρώτες του δηλώσεις, ο Γκαζίδης έδειξε ότι δεν μασάει τα λόγια του. «Το σπουδαίο με την Άρσεναλ είναι ότι στηρίζεται στα δικά της έσοδα και δεν στηρίζεται όπως άλλες ομάδες σε κανένα ξένο επενδυτή, ο οποίος πρέπει να βάζει χρήματα κάθε χρόνο», ατάκα που ερμηνεύθηκε ως καρφί προς την Chelsea του Αμπράμοβιτς.

Σχεδόν αμέσως ανέλαβε τις μεταγραφές και τις παραχωρήσεις παικτών που αξίζουν εκατομμύρια ευρώ, καθώς και τις διαπραγματεύσεις για τα συμβόλαια, ενώ ειδικά το 2011 είχε περισσότερη δουλειά από κάθε άλλη χρονιά. Δεν ήταν μόνο το κακό ξεκίνημα της ομάδας, και η φυγή αστέρων όπως οι Νασρί, Φάμπρεγκας και Κλισί, οι οποίοι δεν αντικαταστάθηκαν. Το ηχηρότατο 8-2 της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ επί της Άρσεναλ έκανε έξαλλους τους οπαδούς της ομάδας και για πρώτη φορά στην πολύχρονη θητεία του αμφισβητήθηκε τόσο έντονα ο Βενγκέρ.

Ο Γκαζίδης μετά τις φήμες και τα δημοσιεύματα περί απομάκρυνσης η παραίτησης του Βενγκέρ βγήκε μπροστά και δήλωσε ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα καλύπτοντας πλήρως τον Αλσατό προπονητή, δίπλα στον οποίο κάθεται πολλές φορές, ειδικά στους εκτός έδρας αγώνες.

Κάποιοι λένε ότι την βραδιά που η ομάδα του υποδέχθηκε τον Ολυμπιακό στο Emirates στις 28 Σεπτεμβρίου του 2011, δεν πίστευε ότι η Άρσεναλ θα δυσκολευόταν τόσο πολύ να νικήσει, γι’ αυτό και ανέπνευσε ανακουφισμένος μετά το τέλος του ματς. Έξι χρόνια και επτά μήνες μετά από εκείνο το ματς, τον Απρίλιο του 2018, ο Γκαζίδης δείχνει κατά κάποιο τρόπο στον Αλσατό τεχνικό, ότι είχε έρθει η ώρα να αποχωρήσει από τη ομάδα. Πλέον ήταν το απόλυτο αφεντικό στους «Κανονιέρηδες», αυτός που θα έφερνε νέο προπονητή, αυτός που θα αποφάσιζε για τα πάντα.

Και τότε η Μίλαν του χτύπησε την πόρτα, βλέποντας σε αυτόν τον άνθρωπο που θα μπορούσε να αναμορφώσει την ομάδα, η οποία παρέπαιε τα τελευταία χρόνια, μακριά από εγχώριους και διεθνείς τίτλους. Η πρόταση ήταν πολύ δελαστική για να πει όχι, αφού του πρόσφεραν 4.000.000 ευρώ τον χρόνο έναντι του 1.900.000 ευρώ που έπαιρνε στην Άρσεναλ και την ομάδα εν λευκώ στα χέρια του. Φεύγοντας από τους «κανονιέρηδες» είχε εισπράξει για τα σχεδόν δέκα χρόνια παραμονής του στην ομάδα, γύρω στα 23.000.000 ευρώ.

Ανέλαβε τα ηνία της Μίλαν τον Δεκέμβριο του 2018 και δυόμιση χρόνια μετά, η μόνη του μεγάλη επιτυχία ήταν η επιστροφή του 40οχρονου σε λίγους μήνες Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς στο Σαν Σίρο. Εκεί όπου ονειρευόταν ότι από την ερχόμενη σεζόν, οι Ροσονέρι θα έπαιζαν μαζί με την ελίτ των υπόλοιπων έντεκα σούπερ κλαμπ από την Ευρώπη στην νέα λίγκα που έσβησε νε τη γεννέσει της.