Ρωσικό άρθρο εμπλέκει την Τουρκία σε σχέδια αναζωπύρωσης των εχθροπραξιών στο Ναγκόρνο/Καραμπάχ κάτι που θα βάλει “φωτιά” στο “μαλακό υπογάστριο” της Ρωσίας.

 

Σύμφωνα με τον ρωσικό τύπο, ο πόλεμος δεν μπορεί να αποφευχθεί, μπορεί να καθυστερήσει μόνο προς όφελος του αντιπάλου. Αυτή είναι η ρήση του Ιταλού στοχαστή Niccolo Machiavelli και δυστυχώς, ισχύει και για τις τρέχουσες πραγματικότητες γύρω από την επίλυση της σύγκρουσης του Καραμπάχ.

 

Το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία διαπραγματεύονται για χάρη των διαπραγματεύσεων, χωρίς καμία σοβαρή ελπίδα επίτευξης ενός πολιτικού συμβιβασμού εδώ και μεγάλο διάστημα.

 

Τα δύο μέρη έχουν εδώ και καιρό επικεντρωθεί όμως σε μια  ειλικρινή προετοιμασία μιας νέας μεγάλης κλίμακας συγκρούσεων στην γνωστή ζώνη, με τρομερά στρατιωτικά μέσα και δεν έχουν σκοπό να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων επουδενί. Η καθυστέρηση αυτή αποτελεί πλεονέκτημα του εχθρού και γίνεται αντιληπτή διαφορετικά στο Μπακού και το Ερεβάν.

 

Στην πρωτεύουσα της Αρμενίας, υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι το Αζερμπαϊτζάν δημιουργεί μια ειδική δύναμη, εκσυγχρονίζοντας το οπλοστάσιο των επιθετικών συστημάτων του, με όπλα μεγάλης εμβέλειας και υψηλής ακρίβειας από τις αποθήκες της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, ενώ Τούρκοι στρατιωτικοί και πράκτορες αλωνίζουν την χώρα.

 

Ταυτόχρονα, αποδεικνύεται ότι μετά τον πόλεμο του Απριλίου του 2016, οι Ένοπλες Δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν φέρεται να έχασαν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν μια αιφνιδιαστική επίθεση σε διάφορες κατευθύνσεις του μετώπου του Καραμπάχ.

 

Η βάση μιας τέτοιας κίνησης είναι το επιχείρημα σχετικά με τη σημαντική ενίσχυση ολόκληρης της γραμμής άμυνας των αρμενικών στρατευμάτων, στην περίμετρο της μη αναγνωρισμένης Δημοκρατίας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ (NKR) και της ανάπτυξης μέσων βαθιάς αναγνώρισης της εχθρικής δραστηριότητας στην πρώτη γραμμή.

 

Στο Μπακού, υπάρχει η άποψη ότι το όφελος της αρμενικής πλευράς από την αναβολή του πολέμου, είναι η δημιουργία εκτεταμένων οχυρώσεων στην περιοχή.

 

Οι Αρμένιοι διαθέτουν τα τρομερά πυραυλικά συστήματα πυραύλων Iskander-E, τα συστήματα πολλαπλών πυραύλων Smerch, καθώς και μαχητικά αεροσκάφη Su-30SM.

 

Η στήριξη της Ρωσίας στον σύμμαχο της στον οργανισμό CSTO αυξάνεται συνεχώς, λαμβάνοντας υπόψη τη σημερινή κατάσταση στον Νότιο Καύκασο και τις παρακείμενες περιοχές.

 

Ωστόσο, το ίδιο το Αζερμπαϊτζάν εξαρτάται όλο και περισσότερο από τη βοήθεια της Τουρκίας, η προσοχή της οποίας στο Καραμπάχ είναι παραδοσιακά πολύ πιο μεγάλη, από  κάθε “μαλακή” αντιπαράθεση με τη Ρωσία στη Μέση Ανατολή.

 

Το Ιντλίμπ δημιουργεί αυτές τις μέρες μια κλιμάκωση στην οποία εμπλέκονται ενεργά η Άγκυρα και η Μόσχα, αλλά το θέμα του Αζερμπαιτζάν είναι εθνικής σημασίας για την Άγκυρα.

 

Είναι γνωστό ότι κατά τη δεκαετία του ’90, επετεύχθη σταθερή συμφωνία μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας, σύμφωνα με την οποία οι Τούρκοι πρέπει να ενημερώνονται για κάθε μαζική στρατιωτική δραστηριότητα του Μπακού στο Καραμπάχ.

 

Στη συνέχεια, η συμφωνία αυτή επεκτάθηκε σε μια σειρά διευκρινιστικών συμφωνιών, μέχρι την ανάπτυξη κοινών πολεμικών σχεδίων σε περίπτωση που το Αζερμπαϊτζάν αποφασίσει να “αποκαταστήσει την εδαφική του ακεραιότητα” στο Καραμπάχ.

 

Οι πρόσφατες εχθροπραξίες ήταν ένα είδος πρόβας πολέμου στην Υπερκαυκασία, ανάμεσα Ρωσία και Τουρκία με θέμα το Ναγκόρνο, διότι και οι δύο έχουν και εκεί στραμμένα τα μάτια ττους.

 

Η κλιμάκωση του Καραμπάχ είναι ενδιαφέρουσα για την Τουρκία για τις στρατιωτικές-πολιτικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.

 

Το Ιντλίμπ στην άλλη πλευρά, βρίσκεται στη νοτιότερη πλευρά  της Τουρκίας και με κάθε γύρο εχθροπραξιών εκεί, έχουμε ένα ρεύμα δεκάδων χιλιάδων προσφύγων που κατακλύζει τα συροτουρκικά σύνορα.

 

Αυτό το τελευταίο προπύργιο των ασυμβίβαστων «μετριοπαθών» ισλαμιστών μαχητών, οι οποίοι είναι φανατικοί “φίλοι”  της Τουρκίας, θα γίνει για τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ένα κομβικό σημείο στις σχέσεις του με την Ρωσία, με σκοπό την υπεράσπιση των συμφερόντων του.

 

Τα πάντα είναι πολύ σαφή γι ‘αυτόν εκεί στην Συρία.Υπάρχει ένας εχθρός στο πρόσωπο του Μ. Άσαντ, και υπάρχει μια “ένοπλη αντιπολίτευση της Συρίας” που πρέπει να κρατηθεί σε κατάσταση μάχης, ώστε να μην καταρρεύσει μια μεγάλη σε έκταση  “buffer Zone” μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού στα νότια σύνορα.

 

Εάν μετακινηθούμε τώρα στο Καύκασο, τότε όλα εκεί είναι απείρως πιο σημαντικά σε σχέση με την Συρία.

 

Εκεί υπάρχει ο μόνος στρατιωτικός σύμμαχος της Μόσχας στην περιοχή, που τον εκπροσωπεί η Αρμενία, η οποία απαιτεί εκ των προτέρων κατάλληλη στήριξη, αλλά υπάρχει και το Αζερμπαϊτζάν, με το οποίο η Ρωσία δεν θέλει να καταστρέψει τις διμερείς σχέσεις της σε καμία περίπτωση.

 

Σε  οποιαδήποτε κλιμάκωση πολεμικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας στη ζώνη της σύγκρουσης του Καραμπάχ, η Ρωσία θα βρεθεί  σε μια εξαιρετικά λεπτή κατάσταση, όπου η “επιλογή” της μιας ή άλλης πλευράς,  είναι γεμάτη με ανεπιθύμητες συνέπειες.

 

Αν σε όλα αυτά ο Ερντογάν “βάλει βαθιά το χέρι του”, ειδικά  στον Νότιο Καύκασο, τότε όλα τα σενάρια είναι απολύτως “ανοικτά”.