Ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του λειτουργεί με σοβαρές και στιβαρές υπηρεσίες στις οποίες ορίζονται και ισχύουν κανόνες που αφορούν τόσο τις διαδικασίες όσο και τη νομιμότητα των όποιων κυβερνητικών ή άλλων παρεμβάσεων.
Ένα σοβαρό κράτος αποτελείται από υπηρεσίες και υπαλλήλους που εργάζονται αποκλειστικά προς την κατεύθυνση της ωφέλειας των πολιτών και της γενικότερης βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου.
Τι γίνεται όμως, εάν αυτοί οι κανόνες παραβιαστούν τόσο ως προς τον θεσμικό ρόλο των υπηρεσιών όσο και ως προς τη νομιμότητα των όποιων παρεμβάσεών τους;
➥ Τι γίνεται όταν υπάλληλοι (που πληρώνονται από τους πολίτες) λειτουργούν παραβιάζοντας τον ρόλο λειτουργίας τους;
➥ Τι γίνεται όταν πολιτικοί (ή κομματικοί εγκάθετοι) προτρέπουν ή ασκούν πιέσεις για να μεταβληθεί ο θεσμικός ρόλος και τρόπος λειτουργίας υπηρεσιών;
➥ Τι γίνεται, όταν βρίσκονται «πρόθυμοι» ή «δυσαρεστημένοι» υπάλληλοι που συνεργάζονται με τρίτους (πολιτικά ή και οικονομικά συμφέροντα, μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών κ.α.) εργάζονται όχι μόνο κατά της φύσης της εργασίας τους, αλλά κατά των συμφερόντων της χώρας δημιουργώντας μείζονα προβλήματα στην ασφάλειά της, αλλά και στην παραβίαση και αλλοίωση του πολιτεύματος;
Λένε ακόμη (και πολύ σωστά), πως μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της λειτουργεί μεθοδικά στον τομέα των πληροφοριών, συλλέγοντας πληροφορίες σχετικές με τα συμφέροντα και την εν γένει ασφάλειά της.
➥ Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση εκείνη κατά την οποία κρατικοί υπάλληλοι παραδίδουν διαβαθμισμένες πληροφορίες της χώρας σε τρίτους (οικονομικά συμφέροντα, μυστικές υπηρεσίες κ.α.);
Τα ερωτήματα αυτά, δυστυχώς, δεν είναι θεωρητικά. Το αντίθετο μάλιστα! Είναι απολύτως σύγχρονα με τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, η οποία έχει μεταβληθεί σε χώρο, μέσα στον οποίο κινούνται και δρουν υπεράνω του νόμου επίσημοι εντεταλμένοι των μνημονίων (βλ. ΤΑΙΠΕΔ), αλλά και εξυπηρετητές άλλων συμφερόντων ισχυρών χωρών, οι οποίοι παραδόξως απολαμβάνουν μιας ιδιόμορφης ασυλίας – ατιμωρησίας ενώ έχουν «πιαστεί με την γίδα στην πλάτη»… Και αυτά τα φαινόμενα, με τη σειρά τους θέτουν ένα καίριο ερώτημα:
Στην Ελλάδα του σήμερα υπάρχει κράτος ή η χώρα έχει αφεθεί στις διαθέσεις ενός παρακράτους εξωχώριων συμφερόντων και εσωτερικών «εφιαλτών»;
Τα όσα ακολουθούν, σκιαγραφούν ένα θλιβερό κρατικό μηχανισμό, που πολεμάει αδυσώπητα και καταδικάζει όσους υπερασπίζονται το Σύνταγμα και το πολίτευμα, ενώ επαινεί και στηρίζει όσους πρόθυμους (ή «δυσαρεστημένους» όπως τους περιέγραψε στα τηλεγραφήματα προς την κυβέρνησή του που αποκάλυψαν τα WikiLeaks ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ κ. Ρις) συνεργάζονται με «ξένες δυνάμεις» κατά της Ελλάδας…
Η δική μας πεποίθηση είναι πως όσα περιγράφονται, παρακάτω, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου ενός εν λειτουργία κινδύνου (ή και μηχανισμού) που οργανωμένα και αλληλοκαλυπτόμενο δρα κατά της Ελλάδας η οποία μεταβάλλεται σε «Mπανανία των Βαλκανίων», δίνοντας νέο ορισμό στην λέξη «Μπανανία»! …
Πήραμε την πρωτοβουλία να σας παραθέσουμε ολόκληρη την πολύ σημαντική έρευνα που έκανε ο γνωστός ερευνητής – δημοσιογράφος Αλέξανδρος Στεφανόπουλος του ειδησεογραφικού πρακτορείου “Greek American News Agency” για την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ).
Ο έμπειρος δημοσιογράφος παρουσιάζει πολλές πτυχές των όσων διαδραματίστηκαν τόσο στο προσκήνιο όσο -κυρίως- στο παρασκήνιο στην Ελληνική Μυστική Υπηρεσία από το 2013 έως και σήμερα.
Ας δούμε λοιπόν την «ενδοσκόπηση» του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου στα άδυτα του ουρανοξύστη της Κατεχάκη και όχι μόνο…