Το 2014, ο Πούτιν ήταν ένας από τους λίγους πολιτικούς ηγέτες που υποστήριξαν την Ισραηλινή επιχείρηση Protective Edge (εναντίον της Γάζας), λέγοντας σε συνάντηση με αντιπροσώπους του Ραβινικού Κέντρου της Ευρώπης για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού και της ξενοφοβίας: “Στηρίζω τη μάχη του Ισραήλ που προορίζεται να κρατήσει τους πολίτες της προστατευμένους.”

Τα έγραφε μήνες τώρα ο ΠΑΝΑΝΔΡΟΣ ΕΛΛΗΝ, ότι ο Πούτιν είναι σιωνιστής… (εδώ) αλλά κάποιοι τον λοιδωρούσαν…

Άντε να τελειώνουμε και με τα οβριά της Ρωσίας και με τους οβριοηγέτες…

Ο Έλληνας, δεν έχει ανάγκη, ούτε οβριούς, ούτε οβριόφιλους…

Είπαμε… είναι η εποχή που καταρρίπτονται όλοι οι μύθοι και οι προφητείες και περί… καλού ξανθού γένους…

– Καλλιόπη Σουφλή

Υ.Γ. Κι όπου ακούτε … “ρωσόφιλα κόμματα”… στυλ Βελόπουλου του Μνημονιακού απατεώνα, να κόβετε δρόμο… 

Το άρθρο αυτό πρωτοδημοσιεύθηκε στο Breaking Israel News το 2015

Στη μακρά ιστορία των Εβραίων στη Ρωσία, η κυβέρνηση σπάνια ήταν σύμμαχος και συχνά αποτελούσε πηγή διώξεων.

 Ωστόσο, ο σημερινός Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είναι μια ισχυρή εξαίρεση, καθώς οι Εβραίοι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην προσωπική του ιστορία και στον εσωτερικό του κύκλο. 

Με το Ρωσικό στρατό έναν σημαντικό παράγοντα στο δυνητικά εκρηκτικό πολυεθνικό παζλ που εκτυλίσσεται στη Συρία, αυτό το προσωπικό στοιχείο θα μπορούσε να γίνει ένας σημαντικός, ίσως αποφασιστικός, παράγοντας για το πώς εξελίσσεται η σύγκρουση.

Στη Διεθνή Συνέλευση των Αντιπροσώπων του Chabad το 2007, ο επικεφαλής Ραβίνος της Ρωσίας Μπερέλ Λαζάρ, συχνά αναφερόμενος ως «Ραβίνος του Πούτιν», ανέφερε μια αξιόλογη ιστορία για τον Ρώσο ηγέτη, την οποία άκουσε από τον ίδιο τον Πούτιν.

«Όταν ήταν μικρό παιδί, μεγάλωσε σε μια πολύ φτωχή οικογένεια. Οι γονείς του ήταν πάντα έξω σε εργασία. Ήταν τυχερός που ο γείτονας της επόμενης πόρτας ήταν μια χασιδική εβραϊκή οικογένεια και πάντοτε έκαναν σίγουρο να τον καλέσουν”, εξήγησε ο Λαζάρ. “Ήταν εξαιρετικά ευγενικοί σε αυτόν, και συνειδητοποίησε ότι όχι μόνο ήταν ευγενικοί σε ένα παιδί που δεν ήταν δικό τους, όχι μόνο ήταν ευγενικοί σε ένα παιδί που δεν ήταν Εβραίος, αλλά ήταν ευγενικοί σε ένα παιδί σε μια εποχή και σε ένα μέρος που ήταν επικίνδυνο να το κάνεις αυτό.”

“Τριάντα χρόνια αργότερα, λόγω της ευγνωμοσύνης που ένιωσε για την οικογένεια αυτή, και για το σεβασμό που ένιωθε για τον εβραϊκό λαό στο σύνολό του, ως αντιδήμαρχος της πόλης του Λένινγκραντ, χορήγησε επίσημη άδεια να ανοίξει η πρώτη εβραϊκή σχολή στην πόλη.”

Η οικογένεια στην ιστορία του Λαζάρ ήταν αυτή του Ανατόλι Ρακχλίν, του προπονητή πάλης του Πούτιν στο γυμνάσιο, ενός ανθρώπου που θεωρούσε πατρική φιγούρα και στην κηδεία του οποίου έκλαψε. Ο Πούτιν περιέγραψε την οικογένεια στην αυτοβιογραφία του, Πρώτο Πρόσωπο.

«Ήταν παρατηρητικοί Εβραίοι που δεν δούλευαν τα Σάββατα και ο άνθρωπος θα μελετούσε την Αγία Γραφή και το Ταλμούδ όλη την ημέρα», έγραψε. “Μια φορά τον ρώτησα γι’ αυτό που μιλούσε. Μου εξήγησε τι ήταν αυτό το βιβλίο και αμέσως με ενδιέφερε”.

Η εβραϊκή σύνδεση του Πούτιν δεν ήταν μια ανωμαλία που περιοριζόταν στις αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας. 

Το 2005, όταν ο Πούτιν πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στο Ισραήλ, επισκέφθηκε την καθηγήτρια του στο γυμνάσιο Mina Yuditskaya Berliner, που κατοικούσε στο Τελ Αβίβ. Της αγόρασε ακόμη κι ένα διαμέρισμα στην πόλη όταν άκουσε ότι ζούσε σε κακές συνθήκες.

Ο Αρκάντι και ο Μπόρις Ρότενμπεργκ ήταν οι συμμαθητές του στο τζούντο υπό τον προπονητή Ρακχλίν και παραμένουν στενοί φίλοι του μέχρι σήμερα. Οι Ρότενμπεργκ είναι δισεκατομμυριούχοι εργολάβοι και η σχέση είναι αμοιβαία επωφελής, με τους αδελφούς Ρότενμπεργκ να λαμβάνουν κρατικά συμβόλαια αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Στην πραγματικότητα, ο Πούτιν έχει περιβάλλει τον εαυτό του με πλούσιους και επιτυχημένους Εβραίους, όπως ο Moshe Kantor (2,3 δισεκατομμύρια δολάρια καθαρά), ο Lev Leviev (1,5 δισεκατομμύρια δολάρια), ο Roman Abramovich (καθαρή αξία 9,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων) και ο Victor Vekselberg (καθαρή αξία 13,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων). Είναι όλοι στενοί φίλοι και έμπιστοι του Ρώσου Προέδρου και είναι όλοι αρκετά ανοιχτά Εβραίοι.

Στο εβραϊκό νέο έτος, που γιορτάστηκε τον Σεπτέμβριο, ο Πούτιν έστειλε ένα χαιρετισμό για τις διακοπές στον Ραβίνο Λαζάρ, ευχόμενος στη ρωσική εβραϊκή κοινότητα “γλυκό και ευτυχισμένο νέο έτος”.

“Για αιώνες, οι εβραϊκές αξίες ενέπνευσαν υψηλά ιδανικά”, έγραψε ο Πούτιν. Είπε ότι αυτές οι αξίες βελτίωσαν τις “σχέσεις μεταξύ διαφορετικών λαών … μέσω φιλανθρωπίας και εκπαίδευσης, όλα προς το συμφέρον του δημόσιου καλού”. Με άμεσο τρόπο υποσχέθηκε «έντονη αντίθεση σε οποιαδήποτε εκδήλωση αντισημιτισμού και ξενοφοβίας».

Ο Πούτιν βάζει τα χρήματά του εκεί που είναι το στόμα του και δώρισε ένα μήνα από το μισθό του ως πρόεδρος στο Εβραϊκό Μουσείο στη Μόσχα. Το όνομά του είναι περήφανα αναφερόμενο στον τοίχο του μουσείου ως δωρητής.

Ίσως λόγω της σχέσης του με τους Εβραίους σε προσωπικό επίπεδο, ο Πούτιν μπορεί να πει ότι βλέπει τους Ρώσους Εβραίους ως πρώτους και πρωτίστως καλούς Ρώσους πολίτες. Αυτό είχε ήδη διεθνές αντίκτυπο. 

Όταν ο Πούτιν συναντήθηκε τον Σεπτέμβριο με τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου για να συζητήσει την εξέλιξη της κατάστασης στη Συρία, η συνάντηση παρήγαγε θετικά αποτελέσματα, με τον Πούτιν να εκφράζει τη δυνατή σχέση του με το Ισραήλ.

«Δεν ξεχνάμε ποτέ ότι στο κράτος του Ισραήλ διαμένουν πολλοί πρώην Σοβιετικοί πολίτες και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τη σχέση μεταξύ των δύο κρατών», δήλωσε ο Πούτιν. “Κάθε ρωσική δράση στην περιοχή ήταν πάντα πολύ υπεύθυνη. Γνωρίζουμε τα πυρά ενάντια στο Ισραήλ και τα καταδικάζουμε.”

Το 2011, στο ευρω-ασιατικό εβραϊκό συνέδριο στη Μόσχα, ο Πούτιν είπε: «Το Ισραήλ είναι, στην πραγματικότητα, ένα ιδιαίτερο κράτος για εμάς. Είναι σχεδόν ρωσόφωνη χώρα. Το Ισραήλ είναι μία από τις λίγες ξένες χώρες που μπορούν να ονομαστούν ρωσόφωνες. Είναι προφανές ότι περισσότερο από το μισό του πληθυσμού μιλάει ρωσικά “.

Το 2014, ο Πούτιν ήταν ένας από τους λίγους πολιτικούς ηγέτες που υποστήριξαν την Ισραηλινή επιχείρηση Protective Edge (εναντίον της Γάζας), λέγοντας σε συνάντηση με αντιπροσώπους του Ραβινικού Κέντρου της Ευρώπης για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού και της ξενοφοβίας: “Στηρίζω τη μάχη του Ισραήλ που προορίζεται να κρατήσει τους πολίτες της προστατευμένους.”

Ο Πούτιν είναι ισχυρός παίκτης στην εκρηκτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή. 

Υπάρχουν σαφώς πολιτικοί και στρατιωτικοί λόγοι που τον αναγκάζουν να βλέπει το Ισραήλ ως σύμμαχο, αλλά θα μπορούσε να είναι η προσωπική σχέση που έχει με τους Εβραίους που τον οδήγησε να είναι ο πιο φιλοισραηλινός Ρώσος ηγέτης που ο κόσμος έχει δει εδώ και πολύ καιρό.

Πηγή | μέσω: http://attikanea.blogspot.gr/2017/06/blog-post_163.html