Home Greek News Η απώλεια του ορυχείου Αμυνταίου και το μέλλον των λιγνιτωρυχείων

Η απώλεια του ορυχείου Αμυνταίου και το μέλλον των λιγνιτωρυχείων

by _
0 comment 136 views

Η απώλεια του ορυχείου Αμυνταίου και το μέλλον των λιγνιτωρυχείων

Σε χθεσινό άρθρο είδα τον εκλεκτό συνάδελφο κ. Μποζίνη να ακολουθεί έναν αδιέξοδο δρόμο με ανακρίβειες σε μια προσπάθεια να εκλειφθεί η απώλεια του ορυχείου Αμυνταίου ως μήνις θεών και όχι έργον ανθρώπων.

του Δρ. Μάριου Λεονάρδου

Η πρώτη προσπάθεια αφορούσε την ανάμειξη διαφορετικών καταστάσεων  κίνησης ενός πρανούς, της κατάρρευσης και της παλινδρόμησης (μετακίνηση και επιστροφή στην σταθερότητα). Την διάκριση αυτή, με την μεθοδολογία αξιολόγησης και την επιστημονική ερμηνεία δημοσιευμένη από το 2004, την παρουσίασα ξανά σε σεμινάριο προ τριμήνου στην Πτολεμαΐδα, το οποίο παρακολούθησε και ο κ. Μποζίνης. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η παλινδρόμηση δίδει μεγαλύτερες επιταχύνσεις και ταχύτητες. Συνεπώς το αναγραφόμενο «Αν εγκαταλείπαμε τα ορυχεία από τα 20mm μετακίνηση/ημέρα εδώ και δεκαετίες δε θα είχαμε καμία λιγνιτική παραγωγή στη χώρα» είναι απολύτως ανακριβές.

Ο κ. Μποζίνης σημειώνει επίσης ότι το σημείο εκκίνησης της κατάρρευσης, τα 20mm μετακίνηση/ημέρα, έχει προκύψει από στοιχεία της Μεγαλόπολης και δεν ισχύουν για την Πτολεμαΐδα. Η στατιστική επεξεργασία, από την οποία προέκυψαν τα 20mm/ημέρα, είναι δημοσιευμένη και  βασίστηκε σε τρείς κατολισθήσεις από την Μεγαλόπολη και δύο από την Πτολεμαΐδα, η μία μάλιστα το 1998 στο Ορυχείο Αμυνταίου. Η συμπεριφορά των πρανών των λιγνιτωρυχείων στην κατάρρευση είναι πρακτικά η ίδια, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και εκτός ΔΕΗ, στο Ορυχείο Λάβας της ΛΑΡΚΟ. Και βέβαια υπάρχει επιστημονική αιτιολογία γι’ αυτό, που είναι ο κοινός μηχανισμός γένεσης των κατολισθήσεων. Θα πρότεινα μάλιστα στον εκλεκτό συνάδελφο να δημοσιεύσει τις μετακινήσεις όχι μόνον της παρούσας κατολίσθησης αλλά και προγενεστέρων, τα στοιχεία των οποίων δεν έχουν ξεφύγει από τον στενό κύκλο των παρακολουθούντων τα φαινόμενα.

Για όσους έχουν δει την κατολίσθηση του 1998 στο Ορυχείο Αμυνταίου, ας ανακαλέσουν στην μνήμη τους το πόσο μακριά έφθασαν τα κατολισθημένα υλικά και ας τα  συγκρίνουν με τα αντίστοιχα της παρούσας περίπτωσης.

Θα συμφωνήσω με τον αγαπητό κ. Μποζίνη ότι η κατολίσθηση ήταν τεράστια. Θα ήθελα όμως να συμπληρώσω ότι είναι και από τις ιστορικά μεγαλύτερες που έγιναν στη Μεταλλευτική Βιομηχανία διεθνώς. Δυστυχώς, η ΔΕΗ είχε και μία ακόμα μεγαλύτερη κατολίσθηση το 2004 στην εξωτερική απόθεση του Ορυχείου Νοτίου Πεδίου της Πτολεμαΐδας. Και βέβαια την τελευταία πενταετία υπήρξαν άλλα δύο συμβάντα μεγάλων κατολισθήσεων.

Θέλω να υπογραμμίσω ότι το άρθρο μού δημιούργησε θλίψη γιατί δεν αναφέρει κανένα μέτρο που να ελήφθη για την ανάσχεση της κατολίσθησης. Και βέβαια είναι γνωστές οι μεθοδολογίες έγκαιρου εντοπισμού και σταθεροποίησης μιας κατολίσθησης. Πιθανολογώ ότι κάποια επιτροπή διερεύνησης θα γράψει ότι η κατολίσθηση ήταν ξαφνική και δεν υπήρχε χρόνος για την λήψη μέτρων σταθεροποίησης…

Τέλος, είμαι ιδιαίτερα προβληματισμένος για το μέλλον των λιγνιτωρυχείων δεδομένου ότι το βάθος των εκσκαφών θα αυξάνεται και μαζί ο κίνδυνος κατολισθήσεων. Το απαραίτητο know-how υπάρχει, ας το χρησιμοποιήσουμε.

* Ο Δρ. Μάριος Λεονάρδος επί μια οκταετία (2007-15) ήταν Διευθυντής Σχεδιασμού και Απόδοσης στη Γενική Διεύθυνση Λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ

Η απώλεια του ορυχείου Αμυνταίου και το μέλλον των λιγνιτωρυχείων

You may also like

Είμαστε μια ομάδα που αποτελείται απο δημοσιογράφους, ερευνητές, εκφωνητές, οικονομολόγους και όχι μόνο. Αν έχετε τυχόν ερωτήσεις, είμαστε στη διάθεσή σας στο ακόλουθο e-mail.

Contact: [email protected]

@ 2022 – All Right Reserved. Designed and Developed by WebLegends.gr