μέτρΈτσι, χωρίς να έχει ακόμη αποκλειστεί το σενάριο των πρόωρων εκλογών, στο τραπέζι πέφτουν και σενάρια για ψήφιση των μέτρων που ζητάει το ΔΝΤ με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, ούτως ώστε να δεσμεύσουν και πρακτικά την επόμενη κυβέρνηση – εάν υποτεθεί ότι σε αυτήν δεν θα συμμετάσχει ο ΣΥΡΙΖΑ…
-Γράφει ο Αιμίλιος Περδικάρης
Όμως, εδώ προκύπτει ένα τεράστιο ερωτηματικό: είναι το ΔΝΤ που πιέζει για τα σκληρά μέτρα; Εάν πιστέψουμε τον Πολ Τόμσεν και τη χθεσινή παρέμβασή του, όχι. Διότι ο πρώην εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην τρόικα και νυν υψηλόβαθμο στέλεχος του Ταμείου υποστηρίζει ότι «δεν είναι το ΔΝΤ που ζητάει λιτότητα, αλλά αποκλειστικά υπεύθυνη για όποια μέτρα ληφθούν είναι η κυβέρνηση Τσίπρα».
Ανεξαρτήτως του εάν ευσταθεί ή όχι αυτός ο ισχυρισμός του Πολ Τόμσεν, η κυβέρνηση έχει τρία σενάρια μπροστά της:
– Να δεχθεί τα μέτρα που προτείνουν οι εταίροι και να τα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή, εφόσον βέβαια καταφέρει να πείσει τους δικούς της βουλευτές.
– Να ζητήσει ψήφιση των μέτρων αυτών με αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών.
– Να προσφύγει στις κάλπες, δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος αυτών των μέτρων.
Η δήλωση του Ευκλείδη Τσακαλώτου στο Reuters ότι θα πρέπει να επιτευχθεί ένας «έντιμος συμβιβασμός» και πως «θα πρέπει να ρίξουμε νερό στο κρασί μας» φωτογραφίζει μάλλον τη δεύτερη εκδοχή, με την έννοια ότι εάν η κυβέρνηση εκτιμήσει ότι τα μέτρα που θα ζητηθούν υπερβαίνουν την πολιτική της νομιμοποίηση και ταυτόχρονα δεν θα ήθελε, για λόγους σταθερότητας, να προσφύγει στις κάλπες, τότε σ’ αυτήν την περίπτωση θα ζητήσει τη στήριξη και των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων.
Το δίλημμα, άλλωστε, είναι ήδη γνωστό από το καλοκαίρι του 2015, όταν τέθηκε ευθέως το ερώτημα «συμφωνία ή χρεοκοπία» και έτσι η αντιπολίτευση υποχρεώθηκε και παρείχε την απαραίτητη στήριξη και ψήφισε τα μέτρα του τρίτου Μνημονίου, την ώρα που κυβερνητικοί τότε βουλευτές – και νυν στελέχη της Λαϊκής Ενότητας του Παναγιώτη Λαφαζάνη ή της Πλεύσης Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου – καταψήφιζαν τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις.
Το Μαξίμου μάλιστα ένιωσε την… ανάγκη να διευκρινίσει χθες με non paper ότι δεν επεξεργάζεται εκλογικά σενάρια. Και αυτό είναι λογικό, ιδιαίτερα μετά την παραφιλολογία που προκάλεσαν οι παροχές Τσίπρα στους χαμηλοσυνταξιούχους και οι ανακοινώσεις του για τον ΦΠΑ στα νησιά.
Όμως, από μόνο του έβαλε το κυβερνηικό στρατόπεδο για πρώτη φορά στο τραπέζι το ενδεχόμενο ψήφισης των μέτρων με αυξημένη πλειοψηφία 3/5 του Κοινοβουλίου, αν και επισήμως διευκρίνισε ότι το σενάριο αυτό δεν εξετάζεται.
Κάτι τέτοιο, όπως σημειώνουν πολιτικοί παρατηρητές, θα μπορούσε να φέρει σε δύσκολη θέση τελικά την αντιπολίτευση και όχι την κυβέρνηση, αφού εύκολα θα μπορούσε σ’ αυτήν την περίπτωση να κατηγορηθεί για «προδοσία» της χώρας και για ψηφοθηρική λογική, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη ΝΔ που παρουσιάζεται ως κυβέρνηση εν αναμονή.
Προς τούτο και ο πολιτικός λόγος που χρησιμοποιεί το Μαξίμου κατά της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, υποστηρίζοντας συγκεκριμένα ότι η ΝΔ επιδιώκει την υπογραφή τέταρτου Μνημονίου και θέλει στην πραγματικότητα σκληρότερα μέτρα ακόμη και από το ΔΝΤ.
Αστάθμιτος παράγοντας, βέβαια, σε όλο αυτό το σκηνικό είναι οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα, με το Κυπριακό να παραμένει ανοιχτό και την πολυμερή διάσκεψη να είναι προγραμματισμένη για τις 12 Ιανουαρίου.
Εάν έως τότε έχει κλείσει η αξιολόγηση με επιτυχία για την ελληνική πλευρά και ιδιαίτερα χωρίς νέα μέτρα, όπως επιδιώκει να πράξει με πολιτική διαπραγμάτευση η κυβέρνηση, με τις «υψηλές» συναντήσεις του σε Βρυξέλλες και Βερολίνο αυτήν την εβδομάδα ο πρωθυπουργός, τότε οι όποιες πολιτικές εξελίξεις μπορούν να πυροδοτηθούν μόνο από τα εθνικά ζητήματα.
Σε διαφορετική περίπτωση, η οικονομία και η αξιολόγηση είναι που θα κρίνουν το μέλλον…
Πηγή
και…
https://attikanea.blogspot.gr/2016/12/180.html