«Ο ισχυρισμός ότι οι Αρχές (δηλαδή η κυβέρνηση) ενός κράτους δύνανται να αποφασίσουν καλύτερα από τη διοίκηση της επιχειρήσεως τι είναι καταλληλότερο για την κατάστασή της μου φαίνεται τουλάχιστον αξιοπερίεργος». Η φράση «σκοτώνει»! Οχι όλους· σίγουρα όμως όσους ακόμα πιστεύουν ότι το περίφημο «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» ισχύει καλύτερα όταν «Ο υπουργός είναι δικός μας». Ακόμα καλύτερα αν η αμοιβή της εργασίας είναι μία και ίδια για όλους και προσδιορίζεται από «συλλογικές» συμβάσεις που τις «διαπραγματεύεται» η γραφειοκρατία εργοδοτών και εργαζομένων.
Source: Οι ελληνικές ιδιαιτερότητες για ομαδικές απολύσεις και συμβάσεις | ΠΟΛΙΤΙΚΗ | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ